(خلاصة سؤال) همسرم با بستن لوله هاي رحمِ خود، ديگر باردار نمي شود،‌ ميلي جنسي او نيز كاهش يافته است، و بخاطر وجودِ بيماري هاي متعدد، (عفونت رحم، تكرر ادرار، درد مثانه و …) آميزش سخت شده است. لذا تصيم به ازدواج مجدّد دارم، ولي نگران همسر و فرزندم هستم. در ضمن، در مسجد و شوراي محل جزء هيئت امنا هستم، ولي همسرم مخالف است. لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

اصل احترام به همسر:
نظام خانواده از مهمترين نهادهاي اجتماعي است. براي حفظ اين نهاد و تحكيم روابط خانوادگي، بايد اصول و قواعد آن را مراعات نمود. در باب همياري و همكاري با همسر در زندگي مشترك به دو حديث توجه كنيد: امام علي ـ عليه السلام ـ نقل كردند: «رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ روزي به منزل دختر گراميش، فاطمه ـ سلام الله عليها ـ مشرف شدند و فرمودند: يا علي هر مردي كه در منزل به زن خود، خدمت كند و عبوس نباشد، خداوند متعال اسم او را در دفتر شهدا مي نويسد.» و نيز فرمود: «يك ساعت خدمت به زن در خانه بهتر از عبادت هزار سال است.» پس در هر تصميمي كه مي گيريد اصل احترام به همسر را نبايد فراموش كنيد. گفتگوي صميمانه و منطقي، مشورت با متخصص براي تحكيم اين بنيان مقدس لازم است.

علل كاهش ميل جنسي:
مهمترين علل كاهش ميل جنسي عبارتند از:
1. ضعف جسماني 2. افسردگي 3. فشار رواني. ناتواني جنسيِ ناشي از عصبانيت ها ممكن است با ناتوانايي هاي ناشي از كار، خواب ، تماس هاي اجتماعي آشكار شود. از ديگر عواملي كه باعث كاهش غريزة جنسي مي شود عبارتند از: 1- پرخوري 2- مشروبات الكلي 3- سيگار 4- مصرف قرص هاي مسكن و آرام بخش و داروهاي متعدد[1]براي افزايش ميل جنسي، خوردن عسل ، كنجد، شير، گوشت ، تخم مرغ، ميوة تازه و سبزيجات و پرهيز از عوامل استرس زا مؤثر است.[2]

تفاهم همسران
البته اختلافات رواني – جنسي، غالباً نشان دهندة عدم هماهنگي يا سوء تفاهمِ زوجين در زمينه هاي ديگر زناشويي نيز هست.[3] زناني كه ميل جنسي آنها كم است، علاقة كمتري به عمل جنسي دارند يا اصلاً ندارد. تقريباً يعني از افرادي كه به خاطر اختلال جنسي به پزشك مراجعه مي كنند، مي گويند كه فقدان ميل جنسي، مشكل عمدة آنان است.[4] بخشي از عدم رضايت شما از همسرتان به همين كاهش ميل جنسي ايشان برمي گردد. زيرا شادكامي كلي زناشويي با رضايت مندي جنسي رابطه دارد. البته برخي از زن و شوهرها بدون آنكه هيچ گونه زندگي فعالي از نظر جنسي داشته باشند، از رضايت مندي زناشويي برخوردارند.[5] علّت سردمزاجي حقيقي، عوامل عميق رواني است و از طريق مصاحبه روانپزشكي و آزمايش هاي رواني و در صورت لزوم روانكاوي قابل تشخيص و درمان است.[6] پس شما و همسرتان مي توانيد براي حلّ اين مشكل ازمشاوره جنسي کمک بگيريد.
براي معالجه بيماري هايي كه همسرتان دارد، رجوع به پزشكان متخصص ديگر نيز، ضروري است و نبايد تنها به يك پزشك اكتفاء كرد. در صورتي كه باتوجه به نكات فوق بيماري ايشان قابل درمان نباشد، مي توانيد براي ازدواج مجدد با توجه به نكات ذيل تصميم منطقي بگيريد (البته توصيه مي كنيم به متخصص زنان ديگري نيز مراجعه كنيد).

ازدواج مجدد:
تك همسري، طبيعي ترين حالت زناشويي است كه در آن هريك از زوجين به احساسات و عواطف و نيازهاي جنسي همسر خود توجه مي كند. ولي با اين وجود اسلام در شرايط خاصّي، تعدد زوجات را تجويز نموده است.[7] يكي از آن موارد اين است كه همسر به عللي نمي تواند به وظايف قانوني و شرعي خود عمل كند، در اين جا، مرد مي تواند با مذاكرة صميمانه و گفتگوهاي تدريجي و تثبيت اصل محبت به همسر خود و .. همسر ديگري براي خود انتخاب نمايد.
توجه داشته باشيد كه همسرتان به خاطر زندگي مشترك شما اقدام به بستن لوله هايش كرده و نبايد از اين جهت به او ظلم شود پس سعي زيادي در به دست آوردن دل و رضايت ايشان كنيد. نكتة بسيار مهم اين كه همسرتان نبايد با سخنان شما احساس كند كه ارزش و منزلت ايشان نزد شما تنها به مسايل جنسي است بنابراين بيش از پيش به ايشان احترام بگذاريد.
توجه داشته باشيد كه مراجعه به مشاور خانواده مي تواند كمك خوبي در اين زمينه باشد.

شرايط تعدد زوجات در اسلام:
اسلام ازدواج مجدد را هم محدود كرده و براي آن شرايطي قرار داده است که عبارتنداز:
 1. شرط مالي و توان اقتصادي ادارة آنان را داشته باشد.
 2. شرط جسمي و توان جنسي
 3. توانايي برقراري عدالت و رابطة عاطفي و اخلاقي متعادل،که اين شرط اخير مهمترين شرط است و انجام آن كار دشواري است. و در صورت عدم رعايت عدالت، مرد مرتكب معصيت و گناه خواهد شد.
حضرت علي ـ عليه السلام ـ در اوقاتي كه دو زن داشتند حتي اگر مي خواستند وضو بگيرند در خانه اي كه نوبتش نبود، وضو نمي گرفتند.[8]از آنجا كه شما – بنابر گفتة خود تان، علاقه به همسر و فرزندتان داريد و نمي خواهيد كه براي آنها اتفاق خاصي بيفتد و كانون گرم و باصفاي خانواده دچار تزلزل شود، براي ازدواج مجدد، سعي كنيد با آرامش و ايجاد  آمادگي در همسرتان، موافقت او را جلب كنيد. بايد اين مسئله را به مرور زمان و كمك از واسطه هاي دلسوز امين و مورد اعتماد دو طرف و به تدريج و به بهانه هاي مختلف، آنرا مطرح كنيد و واكنش هاي او را بسنجيد، تا هم همسرتان آمادگي ذهني و روحي پيدا كند و هم آسيب هاي رواني به خانواده وارد نشود. (مطمئن ساختن همسر به اينكه شما ذره اي از محبتتان به ايشان كاسته نشده بسيار مؤثر است).
در صورت حل نشدن مشكل و عدم موافقت همسر براي ازدواج مجدد، مي توانيد با توجيه همسر و اصل احترام به او ازدواج موقت را انتخاب نماييد. البته براي حفظ خانواده خود در كنار آن بايد از مشاوره خانواده كمك بيگريد.

برنامه مساجد و شوري
شركت در برنامه هاي مسجد و شوري در اولويت دوم قرار دارد. رسيدگي به امور زندگي شخصي و رعايت حقوق خانواده، از اهميت بالايي برخوردار است و مقدم بر ساير امور است. اگر براي انجام امور مسجد و شوري، وقت زيادي را صرف مي كنيد، به نحوي كه به وظايف اصلي خود يعني امور خانواده نمي رسيد، بايدكار مسجد و شوري را به ديگري واگذاريد. البته اگر برنامه ها، منظم و مشخص باشد، مي توانيد با يك مديريت خوب و توجيه همسر و خانواده به كارها رسيدگي كنيد. به صورت منطقي و معقول با همسرو فرزندانتان در اين زمينه صحبت و گفتگو نماييد. و آنها را به اهميت كار آگاه سازيد اگر به برنامه زندگي آنها آسيبي نرسد قطعاَ حرف شما را مي پذيرند (به شيرين زباني و لطف و خوشي تواني كه پيلي به مويي كشي).

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. بهداشت رواني زنان، ترجمه: خديجه ابوالمعالي، ساوالان، چاپ اول، 79.
2. اصول بهداشت رواني، سيد ابوالقاسم حسيني، علوم پزشكي مشهد، چاپ چهارم، 77.

پي نوشت ها:
[1] . پاك نژاد، ازدواج مكتب انسان سازي، مهدية اشكذر، چاپ چهارم، ص 33.
[2] . همان.
[3] . صادقي، مجيد، درمان قدم به قدم, براي فردا، ‌چاپ دوم، 1380، ص 87.
[4] . بهداشت رواني زنان، ترجمة‍: خديجه ابوالمعاني، ناشر: ساوالان، چاپ اول، 1379، ص 154.
[5] . بهداشت رواني زنان، مترجم: حميد رضا حسين شاهي، ‌روان، چاپ اول، 1379، ص 292.
[6] . حسيني، سيد ابوالقاسم، اصول بهداشت رواني زنان، علوم پزشكي مشهد، چاپ چهارم، 1377، ص 116.
[7] . مطهري، مرتضي، نظام حقوق زن در اسلام، صدرا، چاپ چهاردهم، 1369، ج 19، ص 299.
[8] . مطهري، مرتضي، همان، ج 19، ص 360.