خودشناسی

فرازهایی از کتاب صد کلمه در معرفت نفس، از آثار علاّمه حسن زاده آملی

آن که خود را نشناخت، چگونه دیگری را می شناسد ؟!

آن که خود را فراموش کرده است، از یاد چه چیز خرسند است ؟!

آن که می پندارد کاری برتر از خود شناسی و خداشناسی است، چیست ؟!

آن که خود را برای همیشه درست نساخت، پس به چه کاری پرداخت ؟!

آن که در وادی مقدّس من کیستم قدم ننهاده است، خرواری به خردلی.

آن که از مرگ می ترسد، از خودش می ترسد.

آن که خود را جدولی از دریای بی کران هستی شناخت، دریابد که با همه موجودات مرتبط است، و از این جدول باید بدان ها برسد.

ما جدولی از بحر وجودیم همه ما دفتری از غیب و شهودیم همه

ما مظهر واجب الوجودیم همه افسوس که در جهل غنودیم همه

آن که به هر آرمان است، ارزش او همان است.

آن که خود را زارع و مزرعه خویش نداند، از سعادت جاودانی باز بماند.

آن که کشتزارش را وجین نکند، از گیاه هرزه آسیب بیند.

برگرفته از پایگاه : zolfonun.blogfa.com