قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در پاسخ به مطالب ذیل توجه نمایید :
لَیْسَ عَلَى الْأَعْمى حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ وَ لا عَلى أَنْفُسِکُمْ أَنْ تَأْکُلُوا مِنْ بُیُوتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ آبائِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أُمَّهاتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ إِخْوانِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخَواتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أَعْمامِکُمْ أَوْ بُیُوتِ عَمَّاتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخْوالِکُمْ أَوْ بُیُوتِ خالاتِکُمْ أَوْ ما مَلَکْتُمْ مَفاتِحَهُ أَوْ صَدِیقِکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَأْکُلُوا جَمِیعاً أَوْ أَشْتاتاً فَإِذا دَخَلْتُمْ بُیُوتاً فَسَلِّمُوا عَلى أَنْفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (نور- 61)
بر نابینا و افراد شل و بیمار گناهى نیست (که با شما هم غذا شوند) و بر شما نیز گناهى نیست که از خانه هاى خودتان (خانه هاى فرزندان یا همسرانتان که خانه خود شما محسوب مى شود بدون اجازه خاصى) غذا بخورید، و همچنین خانه هاى پدرانتان، یا خانه هاى مادرانتان، یا خانه هاى برادرانتان، یا خانه هاى خواهرانتان یا خانه هاى عموهایتان، یا خانه هاى عمه هایتان، یا خانه هاى دائیهایتان، یا خانه هاى خاله هایتان، یا خانه اى که کلیدش در اختیار شما است، یا خانه هاى دوستانتان، بر شما گناهى نیست که بطور دسته جمعى یا جداگانه غذا بخورید، و هنگامى که داخل خانه اى شدید بر خویشتن سلام کنید، سلام و تحیتى از سوى خداوند، سلام و تحیتى پر برکت و پاکیزه، اینگونه خداوند آیات را براى شما تبیین مى کند شاید اندیشه کنید.
در پاره اى از شان نزولها آمده است که در صدر اسلام هنگامى که مسلمانها به جهاد مى رفتند گاهى کلید خانه خود را به افراد از کار افتاده اى که قادر بر جهاد نبودند داده، و حتى به آنها اجازه مى دادند که از غذاهاى موجود در خانه بخورند اما آنها احیانا از ترس اینکه مبادا گناهى باشد، از خوردن امتناع مى ورزیدند.
طبق این روایت منظور از ما مَلَکْتُمْ مَفاتِحَهُ (خانه هایى که مالک کلیدهاى آنها شده اید) همین است .
از ابن عباس نیز نقل شده که منظور وکیل انسان و نماینده او نسبت به آب و ملک و زراعت و چهارپایان است که به او اجازه داده شده است از میوه باغ به مقدار نیاز بخورد و از شیر حیوانات بنوشد، بعضى نیز آن را به شخص انباردار تفسیر کرده اند که حق دارد کمى از مواد غذایى تناول کند.
ولى با توجه به سایر گروه هایى که در این آیه، نام آنها برده شده، ظاهر این است که منظور از این جمله، کسانى است که کلید خانه خود را به خاطر ارتباط نزدیک و اعتماد، به دست دیگرى مى سپارند، ارتباط نزدیک میان این دو سبب شده که آنها نیز در ردیف بستگان و دوستان نزدیک باشند، خواه رسما وکیل بوده باشد یا نه.
و اگر مى بینیم در بعضى از روایات این جمله به وکیلى که عهده دار سرپرستى اموال کسى است تفسیر شده در واقع از قبیل بیان مصداق است و منحصر به آن نیست.تفسیر نمونه، ج 14، ص: 559 (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 10/100110072)
لَیْسَ عَلَى الْأَعْمى حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ وَ لا عَلى أَنْفُسِکُمْ أَنْ تَأْکُلُوا مِنْ بُیُوتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ آبائِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أُمَّهاتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ إِخْوانِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخَواتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أَعْمامِکُمْ أَوْ بُیُوتِ عَمَّاتِکُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخْوالِکُمْ أَوْ بُیُوتِ خالاتِکُمْ أَوْ ما مَلَکْتُمْ مَفاتِحَهُ أَوْ صَدِیقِکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَأْکُلُوا جَمِیعاً أَوْ أَشْتاتاً فَإِذا دَخَلْتُمْ بُیُوتاً فَسَلِّمُوا عَلى أَنْفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (نور- 61)
بر نابینا و افراد شل و بیمار گناهى نیست (که با شما هم غذا شوند) و بر شما نیز گناهى نیست که از خانه هاى خودتان (خانه هاى فرزندان یا همسرانتان که خانه خود شما محسوب مى شود بدون اجازه خاصى) غذا بخورید، و همچنین خانه هاى پدرانتان، یا خانه هاى مادرانتان، یا خانه هاى برادرانتان، یا خانه هاى خواهرانتان یا خانه هاى عموهایتان، یا خانه هاى عمه هایتان، یا خانه هاى دائیهایتان، یا خانه هاى خاله هایتان، یا خانه اى که کلیدش در اختیار شما است، یا خانه هاى دوستانتان، بر شما گناهى نیست که بطور دسته جمعى یا جداگانه غذا بخورید، و هنگامى که داخل خانه اى شدید بر خویشتن سلام کنید، سلام و تحیتى از سوى خداوند، سلام و تحیتى پر برکت و پاکیزه، اینگونه خداوند آیات را براى شما تبیین مى کند شاید اندیشه کنید.
در پاره اى از شان نزولها آمده است که در صدر اسلام هنگامى که مسلمانها به جهاد مى رفتند گاهى کلید خانه خود را به افراد از کار افتاده اى که قادر بر جهاد نبودند داده، و حتى به آنها اجازه مى دادند که از غذاهاى موجود در خانه بخورند اما آنها احیانا از ترس اینکه مبادا گناهى باشد، از خوردن امتناع مى ورزیدند.
طبق این روایت منظور از ما مَلَکْتُمْ مَفاتِحَهُ (خانه هایى که مالک کلیدهاى آنها شده اید) همین است .
از ابن عباس نیز نقل شده که منظور وکیل انسان و نماینده او نسبت به آب و ملک و زراعت و چهارپایان است که به او اجازه داده شده است از میوه باغ به مقدار نیاز بخورد و از شیر حیوانات بنوشد، بعضى نیز آن را به شخص انباردار تفسیر کرده اند که حق دارد کمى از مواد غذایى تناول کند.
ولى با توجه به سایر گروه هایى که در این آیه، نام آنها برده شده، ظاهر این است که منظور از این جمله، کسانى است که کلید خانه خود را به خاطر ارتباط نزدیک و اعتماد، به دست دیگرى مى سپارند، ارتباط نزدیک میان این دو سبب شده که آنها نیز در ردیف بستگان و دوستان نزدیک باشند، خواه رسما وکیل بوده باشد یا نه.
و اگر مى بینیم در بعضى از روایات این جمله به وکیلى که عهده دار سرپرستى اموال کسى است تفسیر شده در واقع از قبیل بیان مصداق است و منحصر به آن نیست.تفسیر نمونه، ج 14، ص: 559 (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 10/100110072)