دختری هستم که مدت هفت ماه است با پسری ارتباط تلفنی داشته ام، اما حتی به هم اظهار علاقه هم نمی کردیم؛ مثل دو پسر با هم ارتباط داشتیم. آیا این ارتباط از نظر شما ایرادی دارد؟

مسئله ارتباط دختر و پسر از موارد بسیار حساسى است که اگر رعایت موازین شرعى و اخلاقى در آن صورت نگیرد مى‏تواند افراد را دچار مشکلات عمده‏اى نماید. به همین جهت برنامه‏ریزى دستورات شرعى و اخلاقى اسلام بر این اساس است که کمترین رابطه میان زن و مرد نامحرم صورت بگیرد؛ چرا که در این ارتباط ها، زمینه‏هاى گناه بسیار فراهم است و موارد لغزش به وفور یافت مى‏شود، به ویژه اگر این ارتباط همراه با صمیمیت و روشى خاص باشد. بنابراین توصیه مى‏شود حتی در ارتباط های کارى و تحصیلی نیز به حداقل رابطه با جنس مخالف اکتفا شود و از رابطه عادی در موارد غیرضرورى نیز پرهیز شود.

بسیارى از مفاسد اخلاقى که براى جوانان پیش مى‏آید نتیجه همین ارتباط ها است، البته در ابتدا چندان مهم به نظر نمى‏آید و انسان گمان نمى‏کند خطرى داشته باشد و احساسی نسبت به هم ندارند، اما پس از این که روابط عمیق‏تر و صمیمى‏تر شد، لطافت‏هاى روحى و حساسیت‏هاى معنوى رفته رفته کم مى‏شود و احساسات زودگذر و دلبستگى‏ها و وابستگى‏ها رو به سوى انسان مى‏آورد آن گاه باید منتظر عواقب شوم این ارتباط ها بود. البته ممکن است برخی آن قدر مسلّط بر خود باشند که هرگز گرفتار مشکلى نشوند، اما این یک استثنا است.

علاوه بر این، ارتباط با این آقا پسر چه ضرورتی دارد که بخواهد ادامه داشته باشد، واقعاً اگر هیچ صمیمیتی در بین نیست پس؛ چرا جدایی آن قدر برای هر دوی شما زجر آور است؟ این که هیچ کدام در تماس های تلفنی، اظهار علاقه نکرده اید معنایش علاقه نداشتن و عدم وابستگی نیست باید توجه داشته باشید که گناهان بزرگ نخست از چیزهای کوچکی شروع می شود که معمولاً چیزی به حساب نمی آید.

روابط قبل از ازدواج هر چه سالم تر و پاک تر باشد در آینده زندگی شما حتی اگر با همین آقا پسر بخواهید ازدواج کنید، بسیار مؤثر است. ما این قطع ارتباط را از طرف شما، در همین راستا می بینیم.

این گونه احتیاط کردن ها خوب و عاقلانه است. از امیرمؤمنان على (ع) نقل شده است که آن حضرت به زنان جوان ابتدا سلام نمى‏کرد و مى‏فرمود: مى‏ترسم از شنیدن پاسخ سلام آنها در دلم چیزى وارد شود که ضررش از ثواب سلام دادن بیشتر باشد.[1] در سرگذشت حضرت موسى (ع) آمده است: هنگامى که دختر حضرت شعیب، موسى (ع) را به سوى خانه خودشان راهنمایى مى‏کرد. از پیش ‏رو حرکت مى‏کرد و موسى به دنبال او حرکت مى‏کرد، ولى چون باد بر لباس دختر مى‏وزید، حضرت موسى (ع) به دختر گفت من جلو حرکت مى‏کنم و بر سر دو راهى‏ها مرا راهنمایى‏کن.[2] این‏گونه حضرت موسى (ع) عفت و حیای خویش را به نمایش گذاشت، بنابراین در جایى که اولیاى دین چنین احتیاط هایى مى‏کنند وظیفه افراد دیگر روشن است، بنابراین حتى شنیدن صداى نامحرم ممکن است در دل انسان تأثیر منفى بگذارد. البته ممکن است انسان براى خود توجیهاتى پیدا کند؛ مانند این که این رابطه کارى لازم است و یا این نوع رابطه، طبیعى و انسانى است و امثال آن، اما باید توجه نمود که اینها توجیهاتى است که نفس اماره انسان و شیطان براى فرار از انجام وظیفه مى‏کنند و تأثیرى در حقیقت امر ندارند. ارتباط دختر و پسر نامحرم هر قدر بیشتر باشد و محبت آنها به همدیگر هر اندازه عمیق‏تر باشد امکان ناهنجارى در روابط اجتماعى و روابط خانوادگى بیشتر مى‏شود و دست یابى به محبت و قرب الاهى مشکل‏تر مى‏شود و چنین لذت‏هاى زودگذر، آدمى را از لذت‏هاى پایدار محروم مى‏سازد.

نمایه های مرتبط:

سؤال 1044 (سایت: 1110) (اسلام و ارتباط سالم بین پسر و دختر).

سؤال 3184 (سایت: 3430) (ارتباط با دوست دختر قبل از ازدواج).

سؤال 6086 (سایت: 6278) (ارتباط قبل از ازدواج).