لازم به يادآوري است كه اصل تورات و انجيل از كتابهاي مقدس الهي است كه از طرف خداوند براي انبياء اولوالعزم حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ و حضرت عيسي ـ عليه السّلام ـ نازل شده و در قرآن كريم[1] هم در چند مورد از آن دو كتاب نام برده شده است، لكن بر اثر عوامل مختلف اين دو كتاب مقدس توسط يهوديان ومسيحيان مورد تحريف قرار گرفته و مطالب توهين آميز و خلاف واقع نسبت به خداوند و انبياء بزرگ در آن درج گرديده است.
آنچه شما به آن اشاره نمودهايد، تنها موردي نيست كه در اين دو كتاب وجود دارد. بلكه موارد زيادي از اينگونه مطالب در عهدين موجود است، كه به برخي از آنها اشاره ميشود:
توحيد: خداوند در كتاب مقدس يهوديها داراي شكل و شمايل عجيب وغريبي است، مانند انسان داراي گيسو و لباس و دوپا[2] بوده، راه ميرود،[3] از آسمان به زمين ميآيد، هر كجا بخواهد ميرود، مكاني را براي سكونت و زندگي خويش قرار ميدهد،[4] خداوند از ديدگاه يهوديان آنقدر ناآگاه است كه بدون نشانه نميتواند خانة مؤمنان را از خانه كفّار تشخيص دهد.[5]مار راستگوتر از او است،[6] يعني خداوند يهود دروغ ميگويد! از آسمان به زمين آمده در بين مردم تفرقه مياندازد. چون از وحدت كلام بندگان ميترسد[7] اين خداي يهود است، ولي خداي حقيقي منزه و پاك از اينگونه خرافات ميباشد. او نه جسم است و نه عوارض جسم را دارا ميباشد. تمام اعمالش از روي دانايي و خرد بوده و شريك ندارد.
پيامبران: پيامبران الهي نيز همچون خداوند مورد هجمة يهوديان قرار گرفته و نسبتهاي ناروا به آنها دادهاند؛ به حضرت داود نسبت ناروا داده است و گفته كه آن حضرت العياذبالله، مرتكب زنا ميشدهاست[8]! به حضرت لوط نسبت دادهاند كه آن حضرت با دختران خود مرتكب زنا ميشدهاند «روزي دختر بزرگ لوط به خواهرش گفت: در تمامي اين ناحيه مردي يافت نميشود تا با ما ازدواج كند، پدر ما هم بزودي پير خواهد شد. و ديگر نخواهد توانست نسلي از خود باقي گذارد. پس بيا به او شراب بنوشانيم و با وي همبستر شويم و بدين طريق نسل پدرمان را حفظ كنيم، پس همان شب او را مست كردند و دختر بزرگتر با پدرش همبستر شد، اما لوط از خوابيدن و برخاستن دخترش آگاه نشد. صبح روز بعد، دختر بزرگتر به خواهر كوچك خود گفت: من ديشب با پدرم همبستر شدم، بيا تا امشب هم دوباره به او شراب بنوشانيم و اين دفعه تو برو و با او همبستر شو تا بدين وسيله نسلي از پدرمان نگه داريم پس آن شب دوباره او را مست كردند و دختر كوچكتر با او همبستر شد. اين بار هم لوط مثل دفعه پيش چيزي نفهميد، بدين طريق آن دو دختر از پدر خود حامله شدند. دختر بزرگتر پسري زاييد و او را موآب ناميد، (قبيله موآب از او بوجود آمد) دختر كوچك نيز پسري زاييد و نام او را بنعمي گذاشت (قبيله عمون از او بوجود آمد)[9] موارد ديگري نيز وجود دارد كه از ذكر آنها خودداري ميكنيم، و لكن آنچه مسلم است اينكه تحريف در اين دو كتاب بطور گسترده واقع شده است. اين تحريفات گاهي در قالب تحريف لفظي يعني حذف عبارات و اضافه نمودن برخي مضامين و گاه در قالب تحريف معنوي يعني تفسير غلط آيات كتاب مقدس صورت گرفته است. و كتابهاي موجود هم اصولاً مجعول است، يعني نويسندگان مطالب خود را به عنوان كتاب مقدس و مورد تأييد الهي به مردم ارائه كردهاند.
قرآن كريم ميفرمايد: «درميان آنها]يهود[ كساني هستند كه به تلاوت كتاب (خدا) زبان خود را چنان ميگردانند كه گمان كنيد (آنچه را مي خوانند) از كتاب (خدا) است در حاليكه از كتاب خدا نيست . (و با صراحت) ميگويند: «آن از طرف خدا است، با اينكه از طرف خدا نيست. و به خدا دروغ مي بندند در حاليكه ميدانند»[10]در روايتي از امام علي ـ عليه السلام ـ نقل شده است كه فرمود: پس ازغيبت موسي ـ عليه السلام ـ و عيسي ـ عليه السلام ـ تورات و انجيل را تغيير دادند. و عبارات و كلمهها را از مواضع خود تحريف كردند و خدا هم دل آنان را كور نمود كه به واسطه اين كوردلي مطالبي را كه دال بر ايجاد مطالب اضافي و تحريف بود در كتاب باقي گذاردند و همين مطلب، آنان را در اين تهمتهاي بزرگ و تلبيس امور و كتمان واقعيات رسوا ساخت[11]در نتيجه مطالب بياساس فراواني درعهدين وجود دارد كه توسط دشمنان خدا و انبياء جعل و درج گرديده است، اما اينكه يهوديان در مواجهه با اين موارد چگونه بر خورد ميكنند؟ آيا حمل بر ظاهر ميكنند و يا توجيه مينمايند؟
تا جايي كه بررسي شده آنها الفاظ را حمل بر ظاهر ميكنند، يعني لفظ را به همان معناي اصلياش حمل ميكنند، زنا در نزد يهوديان به همان معنا است كه ما مسلمانان از اين كلمه ميفهميم، اگر به صراحت ميگويند:حضرت لوط (العياذ بالله) با دو دخترش زنا كرد، استبعاد ندارد كه خداوند متعال را نيز متهم به اين عمل شنيع نمايند چون آنهاييكه دست به تحريف اين دو كتاب مقدس زدهاند، خواستهاند كه قداست را ازبين ببرند، وحساب شده اينگونه موارد را در عهدين جا دادهاند.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1.كتاب مقدس را بهتر بشناسيم، ساروخاچيكي.
2. تاريخ و كلام مسيحيت، محمدرضا زيبايينژاد.
3. تاريخ يهود ايران، حبيبلوي.
پي نوشت ها:
[1] . سوره انبياء، آيه: 15.
[2] . سفر خروج، / 24.
[3] . سفر پيدايش، / 3.
[4] . سفر خروج، / 19.
[5] . سفر خروج، / 12.
[6] . سفر پيدايش، / 3.
[7] . سفر پيدايش، 11/11.
[8] . سموئيل دوم، صحاح 11.
[9] . سفر پيدايش، 19/ 30ـ48.
[10] . سوره آل عمران، آيه 78.
[11] . مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، ج 92 ، ص 43، بيروت، الوفاء.