درباره پیوستگی ادیان الهی و همسویی پیامبران الهی باید به چند نکته توجه داشت:1. همگی پیامبران به اصول اعتقادی مشترک پایبندند و خداشناسی و معاد و پذیرفتن وحی الهی را به همه پیروان خود توصیه می کردند.2. همه پیامبران اهداف مشترک برای هدایت مردم و برقراری عدالت اجتماعی داشته اند.3. تفاوت پیامبران فقط از جهت گستره فعالیت و منطقه هدایتی و عمق معارف می باشد.
4. گذشته از اصول دین، در احکام تکلیفی و فرعی نیز در میان ادیان الهی هماهنگی مشهود است.
البته باید دانست احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد است یعنی حلالیت نشانه مصلحت و فایده داشتن آن برای انسان است و حرمت آن نشانه مفسده و ضرری است که برای انسان دارد.
البته احکام الهی اعتباری است و ممکن است بنا بر مصالح مهمتر و یا به دلایل ویژه دیگری مدتی برای برخی مردم ابلاغ نشود و یا واجب نشود مانند ماهی گیری که کاری حلال است ولی روزهای شنبه برای یهودیان بخاطر بهانه جویی و آزمایش آنها، حرام شده بود. اما این گونه موارد با حرمت ذاتی برخی چیزها مانند گوشت خوک، خون و شراب فرق می کند.
بنابراین اگر چه هر پیامبری تصدیق کننده پیامبر گذشته است و راه او را ادامه می دهد و در اصول دین و اهداف مشترک و احکام اساسی یکسان می باشند اما چه بسا در برخی مسائل تکلیفی فرعی تفاوت پیدا کنند. که این تفاوت با توجه به شرایط و مقطع زمانی می باشد.
4. گذشته از اصول دین، در احکام تکلیفی و فرعی نیز در میان ادیان الهی هماهنگی مشهود است.
البته باید دانست احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد است یعنی حلالیت نشانه مصلحت و فایده داشتن آن برای انسان است و حرمت آن نشانه مفسده و ضرری است که برای انسان دارد.
البته احکام الهی اعتباری است و ممکن است بنا بر مصالح مهمتر و یا به دلایل ویژه دیگری مدتی برای برخی مردم ابلاغ نشود و یا واجب نشود مانند ماهی گیری که کاری حلال است ولی روزهای شنبه برای یهودیان بخاطر بهانه جویی و آزمایش آنها، حرام شده بود. اما این گونه موارد با حرمت ذاتی برخی چیزها مانند گوشت خوک، خون و شراب فرق می کند.
بنابراین اگر چه هر پیامبری تصدیق کننده پیامبر گذشته است و راه او را ادامه می دهد و در اصول دین و اهداف مشترک و احکام اساسی یکسان می باشند اما چه بسا در برخی مسائل تکلیفی فرعی تفاوت پیدا کنند. که این تفاوت با توجه به شرایط و مقطع زمانی می باشد.