عارف إلاهی، مرحوم سید هاشم موسوی حداد اهل شهر مقدس کربلا بود که در سال 1318 هـ.ق، در همان شهر به دنیا آمد و در سن 86 سالگی در سال 1404 هـ.ق، در همان شهر به لقاء الله پیوست.
او در شهر مقدس نجف با عارف ربانی سید میرزا علی آقای قاضی آشنا شد و در حدود 26 سال در نزد ایشان شاگردی نمود.
از این جهت در علوم عرفانی و مشاهدات ربانی استاد کامل و صاحب نظر و در مقامات عرفانی از جایگاه بلندی برخوردار گشت، گرچه در مسائل فقهی، از متعبدین و از مقلدین محسوب می گردد.
وی از شیفتگان و متوسلان به ائمه (ع) بوده است، به گونه ای که در هر تغییر حالت و نشست و برخواست، ذکر یا صاحب الزمان، بر لب داشت.
او در عین حال که صاحب کرامات، موت اختیاری و تجرد بوده است، طلب کرامات و اِعمال آنها را از حظوظ نفس می دانسته است.
او در شهر مقدس نجف با عارف ربانی سید میرزا علی آقای قاضی آشنا شد و در حدود 26 سال در نزد ایشان شاگردی نمود.
از این جهت در علوم عرفانی و مشاهدات ربانی استاد کامل و صاحب نظر و در مقامات عرفانی از جایگاه بلندی برخوردار گشت، گرچه در مسائل فقهی، از متعبدین و از مقلدین محسوب می گردد.
وی از شیفتگان و متوسلان به ائمه (ع) بوده است، به گونه ای که در هر تغییر حالت و نشست و برخواست، ذکر یا صاحب الزمان، بر لب داشت.
او در عین حال که صاحب کرامات، موت اختیاری و تجرد بوده است، طلب کرامات و اِعمال آنها را از حظوظ نفس می دانسته است.