درباره شهادت امام باقر ـ عليه السلام ـ توضيح دهيد که چگونه و به دست چه کسي آن حضرت شهيد شد آيا به مرگ طبيعي از دنيا رفته؟

احاديث متعددي وارد شده که ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ با شهادت از دنيا مي روند نه به مرگ طبيعي.
امام علي ـ عليه السلام ـ فرمود: از مرگ گريزي نيست، کسي که کشته نشود مي ميرد. همانا برترين مرگ کشته شدن است، سوگند به آن که جان علي در دست اوست، هزار ضربت شمشير آسانتر است از يک بار مردن در بستر.
آنچه تاريخ گواهي مي دهد آن اين که زندگاني امام باقر ـ عليه السلام ـ در عصر اموي و معاصر با پنج خليفه طاغوتي بني اميه بود. و هنگام از دنيا رفتن امام ـ عليه السلام ـ هشام بن عبد الملک به سال (105 ـ 125 هـ .) حاکم بوده، سختگيري ها و دشمني هاي بني اميه با امام باقر ـ عليه السلام ـ تا اندازه اي نحوه شهادت اين امام بزرگوار را براي ما روشن مي کند. هشام بن عبدالملک فردي بخيل، خشن، جسور، ستمگر و بي رحم بود.[1] و از آن جا که حضرت باقر ـ عليه السلام ـ از موقعيت اجتماعي خوبي برخوردار بود، هشام از اين وجهه ي امام ناخشنود بود و سعي در بدنامي امام باقر ـ عليه السلام ـ داشت، چندين بار تصميم گرفت که هر بار به ضرر حکومت بني اميه و شخص هشام تمام شد. وقتي دستور آمدن امام باقر ـ عليه السلام ـ را به شام صادر کرد، طي سه روز اجازه ملاقات به امام ـ عليه السلام ـ را نداد و بعد از اين سه روز مناظراتي با علماي اديان ترتيب داد که چهره خلافت بني اميه در نزد همگان بد نام تر شد، و بر محبوبيت امام باقر ـ عليه السلام ـ در بين مردم افزوده شد.[2]اقوالي در شهادت امام محمد باقر ـ عليه السلام ـ :
1. وفات امام محمد باقر ـ عليه السلام ـ در ايام خلافت هشام بن عبدالملک بود و گفته شده ابراهيم بن وليد بن عبدالملک بن مروان، امام باقر ـ عليه السلام ـ را به زهر شهيد کرده و احتمالاً به امر هشام بوده.[3]2. آنچه ابن شهر آشوب نقل کرده، شهادت امام باقر ـ عليه السلام ـ بدست ابراهيم بن الوليد بود که به واسطه زهر، امام را مسموم کرده است.[4] همين قول را نيز علامه مجلسي نقل فرموده.[5]3. بعضي فقط شهادت امام باقر ـ عليه السلام ـ را بدست بني اميه نقل کرده اند که امام را مسموم نموده اند. همانطور که پدر بزرگوارشان امام سجاد ـ عليه السلام ـ را مسموم نموده اند.[6]بحراني نيز ضمن نقل شهادت امام توسط بني اميه، نسبت شهادت را به فرد ديگري از مأموران نسبت مي دهد.[7]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ مناقب آل ابي طالب. ؛نويسنده: ابن شهر آشوب ما زندران.
2ـ وفاه الإمام الباقر ـ عليه السلام ـ ، ؛نويسنده:  محمد بن احمد بن عصفور بحراني.
3ـ اعلام الهدايه. جمعي از محققين ، (ناشر، مرکز جهاني اهل البيت، قم)، ج 7، زندگاني امام محمد باقر ـ عليه السلام ـ .

پي نوشت ها:
[1]. ابن واضح، تاريخ يعقوبي، نجف، منشورات المکتبه الحيدريه، ج 3، ص 70.
[2]. پيشوايي، مهدي، سيره پيشوايان، قم، نشر موسسه امام صادق(ع)، چاپ چهاردهم، 1381ش؛ مسعودي، مروج الذهب، بيروت، ج3، ص 205.
[3]. شيخ عباس قمي، منتهي الامال، قم، نشر هجرت، 1375ش، ج2.
[4]. شهر آشوب، محمد بن علي، مناقب آل ابي طالب، قم، انتشارات علامه، ج4.
[5]. مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، بيروت، نشر وفاء، ج46.
[6]. مومن شبلنجي، حسين، نور الابصار في مناقب آل النبي المختار، قم، نشر ذوي القربي، چاپ اول، 1384، ج2.
[7]. بحراني، محمد بن احمد، وفاه امام محمد باقر(ع)، نجف، نشر مکتب حيدريه، ص51.