مشعله ها، هميشه باز دارنده انسان از تلاش هاي پيش برنده است. آفت هاي جسمي و بيماري ها، سرعت  پرواز انسان را مي کاهد. خوشبخت کسي است که تني سالم و فرصتي و فراغتي آزاد داشته باشد تا بتواند به آنچه که «بايد» برسد و دست يابد. پيامبر، – که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد- در سخنانش با ابوذر، با يادآوري اين مطلب، اين درس بزرگ را مي دهد که بايد از فرصت ها، تندرستي ها، توانايي ها، فراغت ها و جواني ها، حداکثر استفاده را برد. پس از بيان اين نکته که بيشتر مردم در دو نعمت؛ «صحت و فراغت» مغبون و زيان زده اند، مي فرمايد:
«… اي ابوذر! پنج چيز را قبل از پنج چيز، قدر بشناس و غنيمت بدان:
1. جوانيت را، قبل از پيري،
2. تندرسيت را، قبل از بيماري،
3. داراييت را، قبل از تنگدستي،
4. فراغتت را، قبل از گرفتاري،
5. زندگيت را، قبل از مرگ … (1)»
راستي چه درس شگفت و بزرگ و حکيمانه اي! مگر نه اينکه سرمايه هاي سودآور انسان در بازار زندگي، عبارت است از: جواني، سلامتي، امکانات مادي، فراغت، و سرمايه ي عمر؟! و مگر نه اينکه آفت هر يک از اين ها، در کنارش بيان شده است؟
اگر بتوانيم در جواني، کاري براي پيري بکنيم، اگر بتوانيم از تندرستي، بهره ي کامل ببريم، اگر موفق شويم «مال» را در جاي درست خود، مصرف و خرج کنيم، اگر از فرصت هاي گران بها، حداکثر استفاده بگيريم، و اگر از عمر گران مايه، براي خانه ي ابدي و سراي آخرت، ره توشه اي برداريم، ديگر چه غم و اندوهي؟
بيشتر زيان زدگان، کساني اند که گوهر وقت را، رايگان از دست مي دهند. مگر مي توان وقت رفته را باز آورد؟ … هرگز!
از رسول خدا بشنويم:
«… اي ابوذر! از اين که کاري را به آينده موکول کني و کار امروز را به فردا بيفکني (تسويف) بپرهيز.
تو امروز، در مقابل امروزت هستي، از آينده چه خبر داري؟
اگر فردايي داشتي، براي فردايت چنان باش که براي امروزت بودي. و اگر به فردا نرسيدي، بر کوتاهي و قصور امروز، اندوه نخواهي داشت.» (2)

پي نوشتها:

1. بحار، ج 74، ص 72. ( يا أباذر، اغتنم خمسا قبل خمس – شبابک قبل هرمک و صحتک قبل سقمک و غناک قبل فقرک و فراغک قبل شغلک و حياتک قبل موتک. يا أباذر، اياک و التسويف بأملک فانک بيومک و لست بما بعده – فان يکن غد لک فکن في الغد کما کنت في اليوم – و ان لم يکن غد لک لم تندم علي ما فرطت في اليوم.)
2. همان.

منبع: ماهنامه ي خلق شماره ي دوم
/خ