دليل اثبات اين­که حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ زنده است چيست و چه موقع ظهور مي کند؟

قرآن کريم عيسي را اين گونه معرّفي مي کند: عيسي ـ عليه السلام ـ يکي از پيامبران بزرگ صاحب شريعت است.[1] که خداوند وي را بر بسياري از پيامبران ديگر برتري بخشيد.[2] و آيات و نشانه هاي روشن و معجزات بسياري را توسط او نمايان نموده است[3] او روح الله[4] و کلمه الله[5] و مؤيد به روح القدس است[6] حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ داراي خلقتي استثنايي و معجزه آسا است.[7] و مانند حضرت آدم با ارادة خاص خداوند، بدون پدر متولّد شده است.[8] وي قبل از هر چيز خود را عبد و بندة خدايي مي داند که او را پيامبر و وجودش را (مبارک) قرار داد.[9] و براي او انجيل را آورده که مايه نور و هدايت است.[10] آن چه از بررسي کتاب هاي تاريخ بدست مي آيد، اين است که عيسي بن مريم ـ عليه السلام ـ حدود شصت سال در زمين در ميان بني اسرائيل زندگي کرد.[11] هر چند معروف است که آن حضرت در 33سالگي عروج نموده است. سرانجام هنگامي که توطئه ها براي قتل او شدّت گرفت، خداوند او را از شر دشمنان نجات داد و به سوي خود بالا برد، و بدين ترتيب عروج عيسي ـ عليه السلام ـ آغاز شد.[12] هم اکنون سؤال اين است که راه اثبات زنده بودن حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ چيست و چه موقع ظهور مي کند؟
براي روشن شدن پاسخ توجه به مطالب زير لازم است: يکي از موضوعات مورد اختلاف ميان قرآن و کتاب مقدس مسيحيان، داستان به صليب کشيده شدن حضرت عيسي مسيح است، هر چهار انجيل چگونگي دست گيري، محاکمه و به صليب کشيده شدن حضرت عيسي را با تفاوت هايي جزئي نقل و گزارش کرده اند، بر اساس گزارش انجيل ها، که مسيحيان به آن عقيده دارند، حضرت عيسي به صليب کشيده و دفن شد ولي پس از سه روز، زنده و به آسمان رفت و نزد خداوند جاي گرفت.[13]قرآن نيز اين ماجرا را گزارش مي دهد، و بر اساس آن مسيح هم اکنون زنده است و در نزد خدا جاي دارد با اين تفاوت که ظاهر قرآن دلالت بر اين دارد که حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ مصلوب نشد و او را نکشتند، بلکه اين امر بر دشمنان او مشتبه شد و حضرت مستقيماً به آسمان برده شد. قرآن در مورد بني اسرائيل مي گويد: «و به خاطر قولشان که: (ما) مسيح عيسي بن مريم، پيامبر خدا را کشتيم، در حالي که نه او را کشتند و نه به صليب کشيدند، لکن امر بر آن ها مشتبه شد و محققاً کساني که در مورد قتل او اختلاف کردند، از آن در شک هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پيروي مي کنند و قطعاً او را نکشتند، بلکه خداوند او را به سوي خود بالا برد، و خداوند توانا و حکيم است، هيچ کس از اهل کتاب نيست مگر اين که قبل از مردن به عيسي ايمان مي آورند، او در روز قيامت عليه آنان گواه خواهد بود.[14]آن چه از ظاهر آية 159 سورة نساء (وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ…) بدست مي آيد اين است که عيسي ـ عليه السلام ـ نزد خداوند زنده است و نخواهد مرد، تا آن که همة اهل کتاب به وي ايمان بياورند.[15]از تعبير (تا آن که همة اهل کتاب به او ايمان بياورند) به خوبي استفاده مي شود که عيسي ـ عليه السلام ـ روزي از آسمان فرود آمده و مجدداً در ميان مردم حضور خواهد يافت و همة اهل کتاب به او ايمان خواهند آورد.
حال اين سؤال مطرح مي شودکه آن حضرت چه وقت از آسمان فرود آمده و مجدداً در ميان مردم ظاهر مي شود؟
براي پاسخ اين سؤال ناچاريم به درب خانة پيامبر و اهل بيت ـ عليهم السلام ـ و پاسخ را از زبان آن ها بشنويم:
1ـ امام صادق ـ عليه السلام ـ مي گويد رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود: …. مهدي از ذريّة من است، هنگامي که خروج کند (ظهور کند) عيسي بن مريم براي ياري و نصرت او از آسمان به زمين مي آيد، او را جلو انداخته و پشت سر او نماز مي خواند.[16]2ـ امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود: همانا عيسي ـ عليه السلام ـ پيش از روز قيامت به دنيا فرود مي آيد، از اهل ملّت يهود و نصارا کسي باقي نمي ماند مگر اين که پيش از مردنش به او ايمان مي آورد و او پشت سر مهدي نماز مي خواند.[17]3ـ امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: حضرت قائم به بيت المقدس بر مي گردد و براي مردم در نماز، امامت مي کند، و چون روز جمعه نماز اقامه گردد، عيسي همراه هفتاد هزار فرشته نزول کند و او عمامه بر سر دارد و شمشير آويخته، بر اسب سوار و حربه اي در دست دارد و چون به زمين نزول کند منادي فرياد بر کشد، اي گروه هاي مسلمانان، حق آمد و باطل از ميان رفت.[18]4ـ رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود: عيسي بر گردنه کوهي به نام افيق نزول مي کند و به بيت المقدس مي آيد در حالي که مردم آماده براي نماز صبح باشند، امام يعني حضرت مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ عقب مي رود، عيسي او را به جلو مي برد و در پشت سرش به آيين شريعت محمّد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نماز مي خواند و مي گويد: شما اهل بيت را هيچ کس مقدم نمي شود.[19]مشهور اين است که عيسي اوّل در قدس فرود مي آيد پس به شام و جاهاي ديگر مي رود و مسلمان ها و او با يهود و روم و دجّال مي جنگند، وي چهل سال در روي زمين باقي مي ماند، پس خداوند جان او را مي گيرد، و مسلمان ها او را دفن مي کنند و در روايتي از اهل بيت وارد شده است که امام مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ در ملاء عام و در پيش چشمان مردم، براي مراسم دفن او، قيام مي کنند….، و او را با پارچه اي از بافته هاي مادرش مريم کفن نموده، و در قدس در کنار قبر مادرش دفن مي کند.[20]نتيجه و پاسخ: از ظاهر آيه 159 سورة نساء استفاده مي شود که حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ در حال حاضر نزد خدا زنده است و روزي مجدّداً به زمين باز خواهد گشت، و روايات به صراحت دلالت دارند که زمان بازگشت و ظهور آن حضرت بعد از ظهور امام دوازدهم مهدي موعود ـ عج الله تعالي فرجه الشريف ـ خواهد بود.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ ترجمه الميزان، جلد3، سيد محمد باقر موسوي همداني.
2ـ معجم احاديث امام مهدي، علي کوراني عاملي.

پي نوشت ها:
[1] . شوري، 13.
[2] . بقره، 253.
[3] . آل عمران، 49.
[4] . نساء، 171.
[5] . آل عمران، 45.
[6] . بقره، 253.
[7] . مريم، 15ـ 35.
[8] . آل عمران، 59.
[9] . مريم، 30ـ 31.
[10] . مائده، 46.
[11] . علامه طباطبايي، محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه سيد محمّد باقر موسوي همداني، 3/307، دفتر انتشارات اسلامي جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1376ش.
[12] . آل عمران، 55.
[13] . اديب آل علي، سيد محمّد، مسيحيت، ص 33، مرکز مديريت حوزه ي علميه قم، 1385، به نقل از انجيل مرقس، باب 14و 15، انجيل متي، باب 26 و 27، انجيل لوقا، باب 22 و 23، انجيل يوحنا، باب 18و 19.
[14] . نساء، 157 تا 159.
[15] . علامه طباطبايي، سيد محمّد حسين، تفسير الميزان، ترجمه سيد محمد باقر موسوي همداني، 3/325، پيشين.
[16] . صدوق محمّد، امالي، ترجمة کريم فيضي، ص 344، مجلس 39، ح4، وحدت بخش، 1384ش.
[17] . يزدي حائري، علي، الزام الناصب في اثبات الحجة الغايب، 1/53.
[18] . اربلي، علي بن عيسي، کشف الغمه في معرفة الائمة، 3/269، مکتبة بني هاشمي، تبريز، 1381هـ ق.
[19] . احسان بخش رشتي، صادق، آثار الصادقين، 26/544، روابط عموم ستاد برگزاري نماز جمعه گيلان، 1371.
[20] . الکوراني العاملي، علي، عصر ظهور، ص 307، دارالهدي، 1383ش.