او شهيد محراب آيت الله سيد اسدالله مدني است كه در سال 1292 در آذر شهر استان آذربايجان شرقي به دنيا آمد. اسدالله در چهار سالگي مادر خود و در شانزده سالگي، پدرش را از دست داد. در همان نوجواني عاشق علوم قرآن و اهل بيت(ع) بود. پس، راهي قم شد. در محضر استادان بزرگي مثل امام خميني(ره) درس خواند. سپس به حوزه ي علميه ي نجف اشرف رفت. در آن جا مجتهد و عالم معروفي شد. به خاطر ارتباط نزديك با امام، پا به مبارزه با رژيم پهلوي گذاشت و از آن جا به شهر همدان رفت. در همدان براي مردم، هم يك پناه و راهنما بود، هم در مبارزات آن ها يك رهبر جان بر كف.

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، از طرف امام، امام جمعه ي همدان شد و كارهاي باارزش و مهمي را در آن شهر انجام داد. پس از شهادت آيت الله قاضي اولين شهيد محراب در تبريز، او از طرف امام، امام جمعه ي آن شهر شد.

در زمان جنگ يار و هم راه رزمندگان اسلام بود. در پشت جبهه در خدمت به فقيران و مستمندان، لحظه اي آرام نداشت. مردم با جان و دل دوستش مي داشتند. سرانجام در روز جمعه 20 شهريور 1360، يكي از منافقان به صف اول نماز جمعه آمد. دست او را كه در حال نماز بود كشيد و نارنجك خود را منفجر كرد. مرغ دل شهيد مدني مهمان بهشت شد و مردم داغدار شدند. قبر مطهر آن عزيز در شهر قم، در حرم حضرت معصومه(س) قرار دارد.
منبع: پوپك،‌ شماره 191.