ذکر رکوع وسجود اشاره به مقام ربوبیت خداوندوفقروبیچارگی بنده است. ربوبیت خداوند بسیار گسترده و فراگیر است و همه نظام هستی و کل موجودات را شامل می شود . در چندین آیه از قرآن کریم عمومیت و گستردگی این ربوبیت بی کران بیان شده است . مثلا در آیه 66 سوره ص آمده است : رب السموات و الارض و ما بینهما ، خداوندی که مربی و کارگردان و تربیت کننده آسمان ها و زمین و هر آن چه در میان این دو است .
اعلی از ((علو)) مشتق شده است که به معنای نوعی برتری می باشد, اما در توصیف خداوند به اعلی , تنها در مقام انتساب موجود مخلوق که در برابر او پست و دنی می باشد, این واژه و واژه های دیگری چون ((علی )) و ((متعالی )) به کار گرفته می شود, (نگا: رسائل توحیدی , علامه طباطبایی , ترجمه أا علی شیروانی , تهران , الزهرائ, چاپ اول , 1370 ش , ص 64).
اما از آنجا که حضرت حق علو بالذات داشته و در واقع این برتری ذاتی اوست و مخلوقات و موجودات علو و برتری شان بالغیر و بواسطه افاضه علو خداوند به آنها می باشد, اصلا نمی توان برتری مخلوقات را با برتری خداوند متعال نسبت سنجی کرد و در این نسبت سنجی گفت که خدا برتر از مخلوقاتش که برترند می باشد. در این جا مقایسه معنی و مفهوم ندارد, (نگا: شرح توحید صدوق : قاضی سعید قمی , تصحیح و تعلیق دکتر نجفقلی حبیبی , تهران , وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی , چاپ اول , 1415 ق , ج اول , ص 88).
بر این اساس , این واژه حکایتگر این حقیقت است که خداوند متعال برتر از آن است که در فکر مخلوقات خود بگنجد, به مقام ذات او راهی نیست , نه فکر بدان مقام راه دارد و نه عقل و نه وهم و کشف ارباب شهود ((یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم و لا یحیطون به علما)), (طه / 110).
عنقا شکار کس نشود دام بازچین ==کاینجا همیشه باد به دست است دام را==
برای مطالعه در زمینه معارف دینی علاوه بر کتابهای شهید مطهری کتاب ((آموزش کلام اسلامی )) دکتر سعیدی مهر انتشارات طه قم و کتابهای استاد شجاعی مثل ((بازگشت به هستی )), عروج روح نیز معرفی می شود.
اعلی از ((علو)) مشتق شده است که به معنای نوعی برتری می باشد, اما در توصیف خداوند به اعلی , تنها در مقام انتساب موجود مخلوق که در برابر او پست و دنی می باشد, این واژه و واژه های دیگری چون ((علی )) و ((متعالی )) به کار گرفته می شود, (نگا: رسائل توحیدی , علامه طباطبایی , ترجمه أا علی شیروانی , تهران , الزهرائ, چاپ اول , 1370 ش , ص 64).
اما از آنجا که حضرت حق علو بالذات داشته و در واقع این برتری ذاتی اوست و مخلوقات و موجودات علو و برتری شان بالغیر و بواسطه افاضه علو خداوند به آنها می باشد, اصلا نمی توان برتری مخلوقات را با برتری خداوند متعال نسبت سنجی کرد و در این نسبت سنجی گفت که خدا برتر از مخلوقاتش که برترند می باشد. در این جا مقایسه معنی و مفهوم ندارد, (نگا: شرح توحید صدوق : قاضی سعید قمی , تصحیح و تعلیق دکتر نجفقلی حبیبی , تهران , وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی , چاپ اول , 1415 ق , ج اول , ص 88).
بر این اساس , این واژه حکایتگر این حقیقت است که خداوند متعال برتر از آن است که در فکر مخلوقات خود بگنجد, به مقام ذات او راهی نیست , نه فکر بدان مقام راه دارد و نه عقل و نه وهم و کشف ارباب شهود ((یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم و لا یحیطون به علما)), (طه / 110).
عنقا شکار کس نشود دام بازچین ==کاینجا همیشه باد به دست است دام را==
برای مطالعه در زمینه معارف دینی علاوه بر کتابهای شهید مطهری کتاب ((آموزش کلام اسلامی )) دکتر سعیدی مهر انتشارات طه قم و کتابهای استاد شجاعی مثل ((بازگشت به هستی )), عروج روح نیز معرفی می شود.