راديو قرآن عربستان حديثى از پيامبر اسلام | بدين مضمون نقل کرد: هر گاه امام جماعت در پايان سوره حمد «غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ‌لاَ الضَّآلِّينَ» مى‌گويد، ملائکه آسمان «آمين» مى‌گويند و هر کس به نحوى «آمين» بگويد که صدايش را تا صف جلو نماز جماعت بشنوند، تمام گناهان گذشته‌اش آمرزيده مى‌شود و راويان حديث را نيز «عبدالله بن عمر و ابوهريره» گفته‌اند. آيا اين حديث نزد فقهاى شيعه نيز اعتبارى دارد يا خير؟

به چند دليل اين حديث نزد فقهاى شيعه اعتبارى ندارد:
1. از امامان معصوم ^ روايتى بر تأييد گفتن «آمين» بعد از «ولاالضالّين» نمى‌يابيم، بلکه دستور به ترک آن داده‌اند؛ امام صادق × به جميل مى‌فرمايد: «إذا کنت خلف امام فقرأ الحمد و فرغ من قراءتها فقل أنت «الحمدلله رب العالمين» و لاتقل آمين»؛ هنگامى که پشت سر امام جماعت ايستاده اى و او سوره حمد مى خواند و آن را به اتمام رسانيد بگو: «الحمدلله ربّ العالمين» ولى «آمين» نگو.[1] 2. امام صادق × گفتن «آمين» بعد از «ولاالضالّين» را از يهود و نصارى مى داند.
3. اجماع علماى شيعه در اين باره با مستند قرار دادن روايات از امامان معصوم ^ بر بطلان نماز [در صورت گفتن «آمين»] فتوا داده‌اند.
افزون بر آن چه گذشت تکليف ما در نماز، خواندن سوره قرآن و قرآن بودن آيات مى‌باشد و حتى [به قول برخى از فقها] اگر آيات به قصد دعا، خوانده شوند، نماز باطل است[2] و اگر هنگام قرائت سوره حمد در نماز قصد دعا نمايد، نمازش باطل است.
از طرفى، احاديثى که اهل تسنن براى جواز آمين گفتن به آن تمسک مى‌کنند، جعلى و ساختگى مى‌باشد و راوى آن (ابوهريره) به اعتراف و اقرار بزرگان اهل تسنن (خليفه دوم)، انسان دروغ گويى بوده است؛ چنانکه عمر بن خطاب بر ضد ابوهريره شهادت داد که او دشمن خدا و مسلمانان است و او را خيانتکار دانسته و او را ده هزار دينار جريمه و ملزم به پرداخت آن کرد و او را از حاکميت بحرين کنار گذاشت.[3] روايت مذکور (غيرمعتبر بودن ابوهريره) در منابع اهل تسنن نيز آمده است.[4]