روایاتی حتی در کتب شیعه وجود دارد که ساخت و ساز در کنار قبور را ممنوع دانسته تا آنجایی که ساخت مسجد را در آن جا روا نمی داند. چگونه می توان با وجود چنین روایاتی، ساخت ضریح و گنبد و … در کنار مرقد امامان را توجیه کرد؟

قرآن کریم، صریحا در جریان نقل داستان اصحاب کهف، بنای مسجد بر قبر آنان را عنوان نموده و بر آن مهر تأیید نهاده است. روایات بسیاری وجود دارد که عبادت نزد قبور اولیای الهی را نه تنها مجاز، بلکه دارای ثواب و پاداشی مضاعف اعلام می کند. از آن سو، روایاتی نیز وجود دارند که شاید در نگاه اول بتوان آنان را در تعارض با آیه شریفه و روایات دسته اول دانست، اما باید دانست که واقعیات اجتماعی و خطراتی؛ چون بازگشت به شرک، تکاثر و فخر فروشی، از دست دادن صبر و تحمل، برخی تفکرات خرافی ناسازگار با دین اسلام و … که جامعه اسلامی را تهدید می کرد، از جمله دلایلی بودند که منجر به آن شده اند که توجه افراطی مردم به قبرستان ها از سوی پیشوایان دینی مورد نکوهش قرار گیرد.