در مورد اصل کلمه «انسان» دو احتمال وجود دارد: این که از «نسی» گرفته شده و این بدان جهت است که انسان هم خویش را و هم گناهانش و بسیاری چیزهای دیگر را فراموش می کند. البته باید دانست که فراموشی های غیر اختیاری نسبت به برخی امور، حکمت خاصی دارد. احتمال دیگر که به نظر صحیح تر می آید، این است که انسان از «انس» گرفته شده؛ زیرا وی موجودی اجتماعی، خوگیر و مأنوس است و گریزان و وحشی نیست.