زنى كه عادتش (عدديه) كمتر از ده روز است؛ ولى احتمال مى‏دهد خون از ده روز بگذرد، تكليفش چيست؟

آيات عظام امام، خامنه‏اى، فاضل و نورى: احتياط واجب آن است كه (بعد از ايام عادت) حداقل تا يك روز عبادت را ترك كند و بعد از آن مى‏تواند تا ده روز عبادت را ترك كند. ولى بهتر است تا ده روز احتياط كند. پس اگر پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شده همه‏اش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادت‏هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده، قضا كند.

 آيةاللَّه بهجت: اگر خون نشانه‏هاى حيض را داشته باشد، بايد عبادت را تا ده روز ترك كند و اگر نشانه‏ها را نداشت، بايد )بعد از ايام عادت( تا يك روز اول عبادت را ترك كند؛ و پس از آن تا روز دهم ترك عبادت مستحب است؛ هر چند احتياط )جمع بين ترك آنچه بر حائض حرام است و انجام كارهاى مستحاضه( بهتر است. پس اگر پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شده همه‏اش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادت‏هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده، قضا كند.

 آيات عظام تبريزى و وحيد: بايد (بعد از ايام عادت) يك روز عبادت را ترك كند و بعد مى‏تواند اعمال مستحاضه را انجام دهد و بهتر آن است تا روز دهم احتياط كند. پس اگر پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شده همه‏اش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادت‏هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده، قضا كند.

 آيةاللَّه سيستانى: بهتر آن است كه (بعد از ايام عادت) يك يا دو روز و يا تا روز دهم عبادت را ترك كند. پس اگر پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شده همه‏اش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادت‏هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده، قضا كند.

 آيةاللَّه صافى: احتياط واجب آن است كه (بعد از ايام عادت) يك يا دو روز عبادت را ترك كند و يا احتياط كند ]يعنى كارهايى كه بر حائض حرام است، ترك كند و كارهاى مستحاضه را نيز بجا آورد [و بعد از دو روز تا روز دهم و اين احتياط بعد از روز دوم تا روز دهم لازم است. پس اگر پيش از تمام شدن ده روز يا آخر ده روز از خون پاك شده، همه‏اش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادت‏هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده، قضا كند.

 آيةاللَّه مكارم: بايد تا يك روز عبادت را ترك كند و اگر خون قطع نشده يك روز ديگر عبادت را ترك كند و نيز تا روز دهم. پس اگر پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شده همه‏اش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادت‏هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده، قضا كند.

منبع:

توضيح‏المسائل مراجع، م 506.آيت الله بهجت، وسيلةالنجاة، ج 1، م 258.آيت الله تبريزى، توضيح‏المسائل مراجع، م 506 وآيت الله وحيد، توضيح‏المسائل، م 512.آيت الله سيستانى، تعليقات على العروة، ج 1، الحيض، م 23.آيت الله مكارم، تعليقات على العروة، ج 1، الحيض، م 23.