آن گلهاي زيبا و پرطراوت بهار را ديده ايد كه چگونه به فضاي اطراف خود جان مي بخشند و همه جا را آكنده از زيبائي و لطافت مي سازند؟ و آيا تا به حال ديده ايد كه ناگهان تندبادي خشمگين و بيرحم مي وزد، گلهاي زيبا را از شاخه هاي درختان جدا مي سازد و بر زمين مي افكند. هنگامي كه آن گلبرگهاي زيبا روي زمين پراكنده مي شود آن باغبان شوريده را مشاهده كنيد كه با چه حسرت و اندوهي به آن گلبرگ هاي زيبا مي نگرد.
قطرات اشكهايش را ببينيد كه آرام آرام بر گونه اش سرازير مي شود . باغبان خوب مي داند كه دقايقي پس از آن زيبائي و طراوت باغش با ريختن گلبرگها از بين مي رود و ديگر از آن عطر مست كننده خبري نخواهد بود. و زينب (س) نيز همچون آن باغباني شوريده حال ناظر پرپر شدن گلهاي زيبائي بود كه جهان را عطرآگين مي ساختند و نمونه هاي كاملي از فضيلتهاي انساني بودند. زينب در دنيائي پر از نامردي، پليدي و فريب صلاي آزادي و انسانيت سرداد و از فضيلت هاي انساني و ارزش تعاليم اسلام سخن گفت و مردمي را كه دست خويش را بجنايت آلوده و بعد ابلهانه بركرده هاي خويش افسوس خورده و بر سوگ نشسته بودند بباد ملامت گرفت .

* هوش و ذكاوت:
 

در اهميت هوش و ذكاوت آن بانوي بزرگوار همين بس كه خطبه طولاني و بلندي را كه حضرت صديقه كبري فاطمه زهرا (س) در دفاع از حق اميرالمؤمنين (ع) و غصب فدك در حضور اصحاب پيغمبر اكرم (س) ايراد فرمودند، حضرت زينب (ع) روايت فرموده است كه حضرت زينب عليهاالسلام با اينكه دختري خردسال (يعني هفت ساله يا كمتر) بود، اين خطبه عجيب و غرّاء كه محتوي معارف اسلامي و فلسفه احكام و مطالب زيادي است را با يك مرتبه شنيدن حفظ كرده و خود يكي از راويان اين خطبه بليغه و غراء مي باشد.

* فصاحت و بلاغت:
 

كلمات و فرمايشات گهربار آن حضرت در خطبه هايي كه از آن حضرت روايت شده، خود قوي ترين دليل بر كمال فصاحت و بلاغت آن بانوي بزرگوار مي باشد . همان بانويي كه امام سجاد(ع) در حق ايشان فرمودند : «اي عمه! شما الحمدلله بانوي دانشمندي هستيد كه تعليم نديده ، و بانوي فهميده اي هستي كه بشري تو را تفهيم ننموده است .»
در اينجا مروري كوتاه به قسمتي از خطبه آن حضرت در مجلس يزيد كه يكي از بزرگ ترين حركتهاي آن حضرت، در واقعه كربلا بود كه دستگاه حكومت بني اميه را به شدت لرزاند مي كنيم:
«به خدا قسم اي يزيد ، هر چه كردي بازگشت آن به سوي خودت خواهد بود، چرا كه تو جز پوست خود نشكافتي و جز گوشت خود ندريدي .
اي يزيد ! در آن روزي كه خداوند بدنهاي پاك شهيدانمان را حاضر مي كند تا حقوق خود را از ستمگر بستاند ، تو بر رسول خدا (ص) وارد خواهي شد ، اما مي داني در چه حالي؟ در حاليكه خون عزيزان او را ريخته و حرمت ذريه او را از بين برده اي . آري اي يزيد ! از اين پيروزي ظاهري كه به دست آورده اي ، غرق شادي مشو، و آن عزيزان را كه در كربلا به خاك و خون كشيده اي ، مغلوب و مرده مپندار. و اي يزيد! براي تو همين بس كه حاكم در آن روز خداوند ، و دشمن تو پيامبر خدا، و ياور و پشتيبان اهل بيت جبرئيل باشد . و به زودي كسي كه اين مقام را براي تو زينت داده و تو را بر گردن مسلمين سوار كرده است (يعني معاويه) ، خواهد دانست كه چه جانشين بدي براي خود تعيين كرده و در روز جزا درخواهيد يافت كه بدترين مكان از آنِ كيست؟ و بدبختي و ضعف و زبوني شامل چه افرادي خواهد شد.
حضرت زينب (س) بزرگ بانوي جهان اسلام ، بيدادگر و ادامه دهنده حادثه عاشورا و دارنده دانشهاي دو جهان و به گفته امام سجاد (ع): “داناي بدون آموزگار و فهميده بدون فهماننده” بود. الگوي راستين وي ، بانوي دو جهان ، حضرت فاطمه (س) مادر وي بوده است . زينب (س) در دامان پر مهر و معنويت فاطمه (س) از سرچشمه معارف اسلامي و قرآني سيراب گشت . رسالت راستين زينب هنگامي آغاز گرديد كه پس از به شهادت رسيدن امام حسين (ع) و هفتاد و دو تن از يارانش با ايراد سخنان آتشين به بيدارگري مردم كوفه و ستيز با ستمكاران و يزيديان پرداخت…
پس از واقعه خونبار كربلا نقش ايشان روند تازه تري يافت . آن حضرت در اين دوران ضمن حضور در كاروان اسراي كربلا در برابر حكام جور قرار گرفتند و به افشاگري ظلم و ستم وارد بر آل طه از سوي خاندان اميه پرداختند. آن حضرت در اين دوران سخت با حضور در كاخ برخي حكمرانان جور زمان مانند يزيد و ابن زياد ، با تأكيد بر حقانيت طريق آل محمد بر سخنان و تبليغات مسموم خاندان اميه درباره بني هاشم خط بطلان كشيدند.
صديقه توانا، عقيله دودمان وحي ، تربيت شده خاندان نبوت ، حضرت زينب كبري(س) است . همو كه در بزرگواري و كرامتش بسيار سخن ها گفته و نوشته اند . او نمودار حق و جهاد در راه خدا و نگهدارنده ايمان و عقيده ، قهرمان دليري و شجاعت ، جلوه فصاحت و بلاغت ، شعله ستيزه جوي باطل و آتش افشان حق در برابر نيروهاي ستمگر و كوبنده دژخيمان زورگو است .
زينب (س)تجسم زهد ، ورع، علم ، عفاف و شهامت و عقيله طاهره ، متعلق به اخلاق الهي است . اين بزرگوار (س) راه مقاومت در برابر باطل را به امت نشان داد و فداكاري در راه خدا و چشم پوشي از همه چيز را در راه برافراشتن پرچم حق به همه ياد داد . ايثار ، فداكاري ، صبر و بردباري ، علم وسيع و دانش وافر ،سخنان سنجيده و منطقي او در فرصت هاي حساس توأم با آن مظلوميت و ستم هاي جانكاهي كه به او وارد آمده است ، از او چهره يك شخصيت بي نظير ، رزم آور شجاع ، جهاد گر بي باك و سخنور توانا را در قلوب و اذهان ترسيم نموده است كه تا چرخ زمان حركت دارد ، تا نسل ها در روي زمين حيات دارند و تا زمين دور خورشيد مي گردد اين چراغ فروزان ، نورافكن جهانيان و نسل هاي آينده خواهد بود.

* كرامات
 

به غير از انوار مقدسه چهارده معصوم (ع) ، در ميان خاندان رسالت و اهل بيت گرامي پيامبر اكرم (ص)، افرادي هستند كه در نزد خداوند متعال داراي رتبه و منزلت رفيع و والايي مي باشند و توسل به ايشان ، موجب گشايش مشكلات و معضلات امور ديگران است . مانند حضرت اباالفضل (ع) كه حتي در موارد زيادي مسيحيان به آن حضرت متوسل شده و به بركت توسل به آن حضرت مشكلاتشان حل گرديده و به حوائج و خواسته هاي خويش نائل گرديده اند . حضرت زينب (س) نيز بانويي بزرگوار از اين دودمان پاك است كه توسل به آن حضرت براي حل مشكلات بسيار تجربه شده است و كرامات بسياري از آن بانوي گرامي نقل شده است.
منبع: نشريه فصل رويش ويژه نامه اعتكاف