“شعری” نام ستاره ای است که نامهای دیگری مانند”مرزم” نیز داشته و بعد از ستاره “جوزاء” در آسمان ظاهر می شود[1]. برخی نیز “شعری” را نام دو ستاره دانسته اند[2]. این ستاره و یا ستارگان، مورد پرستش و یا احترام فوق العاده برخی قبایل عرب و غیر عرب بوده اند[3]! و برای مردود دانستن چنین عقیده باطلی، با آنکه خداوند، آفریننده تمام ستارگان و موجوات می باشد، قرآن کریم در آیه 49 سوره نجم، از میان ستارگان بی شمار، به نام این ستاره، تصریح نموده و بیان فرموده است که آفریننده و پروردگار ستاره “شعری” نیز خداوند می باشد[4]و در نتیجه، پرستیدن این ستاره و نیز هر معبود دیگری که خود از مخلوقات پروردگار می باشند، معنی و مفهومی نخواهد داشت.
در ارتباط با ستاره “شعری”، به نکات دیگری نیز در کتب تفسیری اشاره شده است که می توانید آنها را مورد مطالعه قرار دهید[5].
[1] ابن منظور، لسان العرب، ج 4، ص 416، دار صادر، بیروت، 1414 ه ق.
در ضمن، توجه داشته باشید که مشخص نمودن نام کنونی این ستاره و نیز تعیین دقیق موقعیت آن در آسمان، از وظائف و اهداف این مؤسسه نبوده و در این زمینه باید به مؤسسات تخصصی دانش ستاره شناسی مراجعه فرمایید.
[2] همان.
[3] سید قطب، فی ظلال القرآن، ج 6، ص 3406، دار الشروق، قاهره، 1412 ه ق.
[4] و أنه هو رب الشعری.
[5] از جمله: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 22، ص 565-562، دار الکتب الإسلامیه، تهران، 1374 ه ش.