1-دانش

معاويه وقتي مي خواست حلقه علم و تدريس امام حسين(عليه السلام) را به مردي از قريش معرفي کند، به او گفت: «اگر وارد مسجد رسول خدا شدي و حلقه اي از مردم را ديدي که چنان نشسته اند که گويي بر سرشان پرنده نشسته (يعني تمام توجه شان به سخنران است)، پس آن مجلس ابا عبدالله است».(1)

2-عبادت

ابن اثير از مصعب زيبري روايت کرد: «حسين با فضيلت و متمسک به دين بود و نماز و روزه و حج او بسيار بود».(2)

3-سخاوت

ابن عساکر در تاريخ خود از ابي هشام فناد روايت مي کند که او از بصره براي حسين (عليه السلام) کالا مي آورد و آن حضرت، پيش از آنکه از جا برخيزد، همه را به مردم مي بخشيد.(3)

4-ادب و بزرگواري

امام زين العابدين از پدرش امام حسين(عليه السلام) نقل مي کرد که آن حضرت مي فرمود: «اگر مردي به من دشنام دهد، در اين گوش (وبه گوش راستش اشاره فرمود) و عذر بياورد، در گوش ديگرم، عذر او را مي پذيرم».(4)
مردي خدمت امام حسن(عليه السلام) آمد و از ايشان کمک خواست. حضرت صد دينار به او داد. سپس حسين(عليه السلام) رفت و از آن حضرت نيز کمک خواست. امام فرمود: برادرم چقدر به تو داد؟پاسخ داد: صد دينار. امام حسين (عليه السلام) نود و نه دينار به او داد؛ زيرا نخواست با برادرش برابري کرده باشد.(5)

5-عدالت خواهي و ظلم ستيزي

امام حسين(عليه السلام) مي فرمود: «اني لا أري الموت الا السعادة و لاالحياة مع الظالمين الا برماً؛ همانا من مرگ را جز سعادت، و زندگي با ظالمان را جز خفت نمي دانم».

6-زهد

ابن شهر آشوب در مورد زهد آن حضرت آورده است: به او گفته شد: «چقدر ترس تو از خداوند بزرگ است؟» فرمود: «در امان نيست کسي در روز قيامت مگر آن کسي که در دنيا از خدا بترسه».(6)

شجاعت

عماد مي گويد: «شجاعت حسين صفتي بود که ظهور آن از او غريب نبود؛ زيرا ظهور شجاعت از او مثل ظهور طلا از معدن طلاست».(7)
8-صبر
امام حسين(عليه السلام) در مقام صبر، امتحاني داد که دوست و دشمن در شگفت ماندند. در زيارت ناحيه مقدسه آمده است: «ولقد عجبت من صبرک ملائکة السماء؛ فرشتگان از صبر و شکيبايي تو به شگفت آمدند.»

پي نوشت :

1-سمو المعني، ص 98، به نقل از: تاريخ ابن عساکر، ج4، ص 322.
2-اسدالغابه، ج2،ص 20.
3-سمو المعني، صص150 و 151.
4-نظم در السمطين، ص 209.
5-سمو المعني، ص152.
6-مناقب،ج4،ص 69.
7-ابوالشهداء، ص 71.

منبع:اشارات، شماره 123