شیوه حکومتی معاویه پس از شهادت علی(ع)

به دلیل اینکه برخلاف انتظار معاویه، علی علیه السلام به صورت نیرویی باقی ماند و معاویه آن طوری که اعمال بیرون از تعادل و متانتش نشان می دهد، از این موضوع خیلی ناراحت بود. لهذا تجهیز ستون تبلیغاتی علیه علی علیه السلام کرد. در منابر و خطبه ها دستور داد علی علیه السلام را سَبّ و لعن کنند. طرفداران خیلی جدی علی(ع) را بی پروا می کشت و دستور داده بود به تهمت هم شده بگیرند و مانع نشر فضیلت علی علیه السلام بشوند. با پول، احادیث علیه علی علیه السلام و به نفع امویها جعل کردند. این سه کار را برای مبارزه با فکر علی علیه السلام که در دلها و سینه ها جا داشت می کردند. حجر بن عدی و عمروبن حمق را برای همین جهت کشت. میثم و رشید را که عبیدالله در کوفه کشت، روی همان برنامه معاویه بود. بالآخره یک نیروی غیر متشکل به نام «تشیع» علیه حکومت اموی همیشه در فعالیت بود. برای ما تحقیق در امر حادثه حکومت اموی تنها جنبه تعجب آمیز ندارد. این یک امر سطحی نبوده که فقط مربوط به سیزده قرن پیش باشد که بگوییم آمد و رفت. این، خطری بود برای اسلام از آن روز تا روزی که خدا می داند. حتما اگر ما بخواهیم به تاریخ روحیه خودمان رسیدگی کنیم، باید به تاریخ اموی رسیدگی [کنیم.] فکر اموی در زیر پرده و لفافه، با فکر اسلامی مبارزه می کرد. عنصر فکر اموی داخل عناصر فکر اسلامی شد. ای بسا که در فکر همانهایی که هر صبح و شام بنی امیه را لعنت می کنند، عنصری از فکر اموی موجود باشد و خودشان خیال کنند فکر اسلامی است، و قطعا این طور است، مثل موضوع رعایت شؤونات در مصرف زکات و خمس و در استطاعت حج و در نفقه زوجه و امثال اینها.مجموعه آثار شهید مطهری ج 17ـ حماسه حسینی صفحه435 ـ 436.