خانه » همه » مذهبی » عبارات اخلاقی معروفی به امام علی(ع) منسوب است که(مواظب افـکــارت بــــــاش که گفتــارت می شود،….) آیا انتساب این عبارات به حضرتشان مورد تأیید است؟

عبارات اخلاقی معروفی به امام علی(ع) منسوب است که(مواظب افـکــارت بــــــاش که گفتــارت می شود،….) آیا انتساب این عبارات به حضرتشان مورد تأیید است؟

هر حکمت آموزنده‌ای که با سنجش تفکر و اندیشه آدمی، روزنه‌ای به سوی کمال باشد، مورد تأیید دین نیز خواهد بود؛ چنانچه امام علی(ع) نیز فرموده‌اند: «حکمت را از کسى که آن‌را برای تو می‌آورد، بگیر و به آنچه گفته است، بنگر و به [شخصیت‏] گوینده نگاه نکن»؛[1] اما روشن است که نباید ما هر نکته اخلاقی و زیبا را بدون تحقیق و توجه کافی، به کلام معصومین و بزرگان دین خود منتسب کنیم؛ از این‌رو باید هر سخن در جایگاه حقیقی خود و منبع اصلی آن مورد بررسی قرار گیرد.[2]
حکمتی هم که در سوال مطرح شده است، به این شکل و با این کلمات در هیچ یک از روایات معصومین نیامده است؛ اما مشابه برخی از قسمتهای آن در کلام حضرت علی(ع) آمده است. به عنوان نمونه: « کسى چیزى را در دل پنهان نکند جز آن‌که در لغزش‏هاى زبان و رنگ رخسارش، آشکار خواهد گشت».[3]
بنابر تحقیق انجام شده، حکمتی که در سوال آمده است برگردان یک عبارت به زبان انگلیسی می‌باشد که در بین اندیشمندان غربی رواج یافته است:
Watch your thoughts, they become words;
watch your words, they become actions;
watch your actions, they become habits;
watch your habits, they become character;
watch your character, for it becomes your destiny
.
 
در حقیقت پنج کلمه Word, Action, Thought, Character, Habit که به ترتیب به معنای «گفتار، کردار، افکار، شخصیت و عادات» می‌باشند، اگر اولین حرف هر از یک از این کلمات را در کنار یکدیگر قرار دهیم، کلمه WATCH به معنای  «ببین و مراقب باش» را تشکیل می‌دهند.[4]
از این کلمات بسیار در جملات حکمت آموز و در عبارت‌های مختلف استفاده شده است؛ از این‌رو منبع دقیقی برای عبارت فوق وجود ندارد، در برخی نوشته‌ها متعلق به «رالف والدو امرسون» نویسنده و فیلسوف آمریکایی دانسته شده، برخی منتسب به «فرانک اوتلا» و برخی دیگر آن‌را برای گاندی دانسته‌اند؛ تا آن‌جا که در بسیاری از نوشته‌ها این جمله را حتی به بودا و یا لائوتسه بنیان‌گذار آیین تائو در 2500 سال قبل نیز نسبت داده‌اند.
برای تحقیق بیشتر در مورد این جملات می‌توانید به لینک زیر رجوع نمائید:
 

[1] . لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، محقق و مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 241، دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1376ش.
[3] . «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ‏ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِه»؛ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص472، حکمت26، قم، چاپ اول، 1414 ق.
[4] . البته کلماتی مانند Way, Heart, companion,… نیز عنوان شده است.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد