عدالت در تعدد زوجات

آیا این عدالت مربوط به امور زندگی، از قبیل هم خوابی و وسایل زندگی و رفاه و آسایش است، یا منظور عدالت در حریم و عواطف انسانی نیز هست؟ شک نیست که « عدالت» در محبت های قلبی خارج از قدرت انسان است چه کسی می تواند محبت خود را که عواملش در بیرون موجود است از هر نظر تحت کنترل درآورد؟ به همین دلیل رعایت این نوع عدالت را خداوند واجب نشمرده است و در آیه 129 سوره نساء می فرماید: «و لن تستطیعوا ان تعدلوا بین النساء و لو حرضتم» شما هر قدر کوشش کنید نمی توانید در میان همسران خوداز نظر تمایلات قلبی عدالت و مساوات برقرار سازید ،بنابراین صحبت های درونی مادامی که موجب ترجیح ،بعضی از همسران بر بعضی دیگر از جنبه های عملی نشود ممنوع نیست، آن چه مرد موظف به آن است رعایت عدالت در جنبه های عملی و خارجی است از این بیان روشن می‌شود کسانی که خواسته اند از ضمیمه کردن آیه فوق(و ان خفتم …) به آیه 129 «و لن تستطیعوا … «چنین نتیجه بگیرند که تعدد زوجات در اسلام مطلقا ممنوع است زیرا در آیه نخست آن را مشروط به عدالت کرده و در آیه دوم عدالت را برای مردان در این مورد امری محال دانسته اند، سخت در اشتباهند زیرا همانطور که اشاره شد عدالتی که مراعات آن از قدرت انسان بیرون است ،عدالت در تمایلات قلبی است و این از شرایط تعدد زوجات نیست، و آنچه از شرایط است عدالت در جنبه های عملی است گواه بر این موضوع ذیل آیه 129 سوره نساء می باشد آن جا که می فرماید: اکنون که نمی توانید مساوات کامل در محبت میان همسران خود رعایت کنید لااقل تمام تمایل قلبی خود را متوجه یک نفر از آنان نسازید که دیگری را به صورت بلاتکلیف درآورید. منبع : 1- تفسیر نمونه، ج 3، ص 255 و 256 ناصر مکارم شیرازی ،چاپ بیست و یکم بهار 1372 چاپخانه خورشید، ناشر دارالکتب الاسلامیه
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 52/400008)