عظمت خانه خدا

درست است که خداوند متعال همه جا هست و عالم محضر و محل حضور اوست و هیچ زمان و مکانی از خداوند خالی نیست و این معنای بی نهایت بودن و غیر متناهی بودن اوست ولی در عین حال خداوند در زمین و برای بندگانش نشانه ها و علامت ها و نمادهای خاصی قرار داده تا بندگان خدا با انسجام و نظم و هماهنگی بتوانند او را بندگی کنند و اعمال و وظایف خود را به جا آورند.قرار دادن نشانه ها و علامت های خاص، اختصاصی به کعبه معظمه ندارد، در مورد مساجد و قبله نیز مطلب این چنین است. با این که همه جا محل حضور خداوند: «فأینما تولوا فثم وجه الله؛ به هر جا رو آورید، در آنجا با خدا مواجه هستید» (سوره بقره، آیه 115).
و نیز «هو الاول والاخر والظاهر والباطن؛ او آغاز و انجام و ظاهر و باطل است» (سوره حدید، آیه 3).
ولی در عین حال برای نظم بخشیدن به عبادت بندگان مکان های خاصی را به عنوان مسجد و عبادتگاه و نیز جهت خاصی را به نام قبله معین نموده تا بندگانش با دستگاه آفرینش که سراسر نظم و انسجام است، هماهنگ و همراه باشند و در صفی واحد و جهتی واحد با همدلی خدای بزرگ را عبادت و بندگی نمایند.
اگر آثار و برکات اجتماع مسلمانان در کنار خانه خدا و به دور کعبه معظمه و نیز هماهنگی آنها در انجام اعمال حج و سایر عبادات مثل نماز در مساجد مورد توجه قرار گیرد ضرورت تعیین این گونه مکان های ویژه به خوبی احساس می گردد.