فاطمه از نظرگاه امامان علیهم السلام
«انّ الله عزّ و جلّ لیغضب لغضب فاطمه و یرضا لرضاها»
[بدرستی که خدای عزّ و جلّ هر آینه غضب می کند به عضب فاطمه و خوشنود می شود به خوشنودی فاطمه]. (1)
امام علی علیه السلام
«وقتی به خانه می آمدم و به زهرا نگاه می کردم تمام رنج و اندوهم برطرف می شد». (2)
امام حسن مجتبی علیه السلام
«ما کان فی الدّنیا اعبد من فاطمه کانت تقوم حتّی تتورم قدماها»
[زهرا علیه السلام در عبادت خداوند عابدترین مردم بود. آنقدر بر پا می ایستاد تا پاهایش ورم کرد]. (3)
امام علی بن الحسین علیه السلام
«و لم یولد لرسول الله من خدیجه علی فطره الاسلام الّا فاطمه الزّهراء»
[پیغمبر اسلام را از همسرش جناب خدیجه فرزندی جز فاطمه بر نهاد اسلام زاده نشد].(4)
امام باقر علیه السلام
«و کانت فاطمه مفروضه الطّاعه علی جمیع من خلق الله من الجنّ و الانس و الوحش و الطّیر و الانبیاء و الملائکه»
[فاطمه واجب الاطاعه بود، یعنی اطاعت او بر همه آفریدگان اعم از پریان و انسان ها و وحوش و درندگان و مرغان و پیغمبران و فرشتگان واجب بود]. (5)
امام باقر علیه السلام
«ما عبدالله بشیء افضل من تسبیح فاطمه کلّ یوم دبر کلّ صلوه و لو کان شیء افضل منه لنحله رسول الله فاطمه»
[خداوند به چیزی برتر از تسبیح فاطمه که هر روز بعد از نماز بخوانند عبادت نشده است و اگر چیزی بهتر از آن بود، رسول خدا آنرا به فاطمه می بخشید]. (6)
امام صادق علیه السلام
«من سبّح تسبیح فاطمه الزّهراء فی دبر الفریضه قبل ان یثنی رجلیه غفر الله له»
[هر فردی از افراد تسبیح حضرت فاطمه زهرا علیه السلام را بعد از هر نماز واجب پیش از آنکه پایش را حرکت دهد؛ به زبان جاری سازد، خداوند گناهانش را می آمرزد]. (7)
امام صادق علیه السلام
«من عرف فاطمه علیهما السلام فقد ادرک لیه القدر»
[هر کس فاطمه علیهما السلام را بشناسد، مانند کسی است که شب قدر را درک کرده باشد]. (8)
امام صادق علیه السلام
«انما سمّیت فاطمه لانّ الخلق فطموا عن معرفتها»
[فاطمه برای آن فاطمه نامیدند که مردم نمی توانند حقیقت او را درک کنند]. (9)
امام صادق علیه السلام
«لو لا ان الله تبارک و تعالی خلق امیرالمؤمنین لفاطمه علیهما السلام ما کان لها کفو علی ظهر الارض من آدم و من دونه».
«اگر خدای تعالی امیرالمؤمنین را برای همسری فاطمه خلق نمی کرد برای زهرا همسری در روی زمین نبود از آدم گرفته تا دیگران». (10)
امام صادق علیه السلام
«فاطمه کوکب دریّ من بین نساء العالمین»
[فاطمه ستاره ای درخشان از بین زنان عالم است.]
امام صادق علیه السلام
«فاطمه برای آن فاطمه نامیدند که مردم نمی توانند حقیقت او را درک کنند». (11)
امام موسی کاظم علیه السلام
«لا یدخل الفقر بیتاً فیه اسم محمد و احمد او علی او الحسن و الحسین او فاطمه من النساء»
[در خانه ای که اسامی محمد و احمد و یا علی یا حسن و حسین و یا از زنان اسم فاطمه باشد فقر هرگز داخل نمی شود]. (12)
امام کاظم علیه السلام از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده اند که «همانا خداوند اختیار کرده از زنان چهار نفر را؛ مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه.»(13)
امام موسی بن جعفر علیه السلام
[در خانه ای که اسامی محمد و احمد یا علی یا حسن و حسین یا از زنان اسم فاطمه باشد فقر هرگز داخل نمی شود]. (14)
امام رضا علیه السلام
امام رضا علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده اند که: حسن و حسین علیه السلام خیری بر روی زمین هستند بعد از پدرشان و مادرشان بهترین زنان روی زمین است. (15)
امام جواد علیه السلام
امام از پدرش و ایشان از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده اند که: «همانا فاطمه رحمش نیکو شد و خدا آتش جهنم را بر او و خاندانش حرام گردانید».(16)
امام هادی از پدرش و ایشان نیز از علی علیه السلام روایت کرده اند که علی گفت: «ای رسول خدا! چه کسی در نزد تو محبوبتر است؟» ایشان فرمودند: «فاطمه دخترم».(17)
امام حسن عسکری علیه السلام
«نحن حجج الله علی خلقه و جدّتنا فاطمه حجّه الله علینا»
[ما حجّت های خداوند بر آفریدگانش هستیم و جدّه ما فاطمه حجّت خداوند بر ماست]. (18)
امام عسکری علیه السلام در تفسیر سوره قدر می فرماید:
«شب قدر فاطمه است، پس هر کس فاطمه را به درستی که حقش است شناخت، شب قدر را درک کرده است». (19)
پی نوشت ها :
1. کنزالعمال، ج12، ص 111.
2. همان کتاب، ص 191.
3. بحارالانوار، ج43، ص 76.
4. شرح کافی، ج12، ص 460.
5. فاطمه الزهرا، ص 88.
6. فاطمه الزهرا، ص 302.
7. من لا یحضره الفقیه، ج2، ص 320.
8. بحارالانوار، ج23، ص 65.
9. همان کتاب، ص 65.
10. اصول کافی، ج2، ص 480.
11. بحارالانوار، ج43، ص 76.
12. سفینه البحار، ج1، ص 662.
13. قدسیه الاسلام.
14. سفینه البحار، ج1، ص 662.
15. قدسیه الاسلام.
16. همان کتاب.
17. همان کتاب.
18. تفسیر اطیب البیان، ج13، ص 226.
19. قدسیه الاسلام.
منبع: عیسی فر، احمد؛ (1384)، زنان نامدار شیعه، تهران: رایحه عترت، (1387).