واژه “بلد” که جمع آن “بلاد” است، در قرآن استعمال شده است، اما بلدان که جمع دیگر آن است،[1] استعمال قرآنی ندارد. این دو کلمه با هم مترادف اند، و «بلدة» و «بلاد» به هر مکانی از زمین – خواه آباد باشد و خواه غیر آباد – اطلاق می شود.[2] از همین قسم است (مکان غیر آباد) در کلام خدای متعال: “فَتُثِیرُ سَحاباً فَسُقْناهُ إِلى بَلَدٍ مَیِّت”،[3] که بلد به سر زمین بی آب و علف اطلاق شده است.
در روایات این دو کلمه (بلاد و بلدان) در یک متن مورد استفاده قرار گرفته اند.[4]
این پرسش پاسخ تفصیلی ندارد.