آب کُر، مقدار آبى است که اگر در ظرفى که درازا و پهنا و گودى آن هر یک سه وجب و نیم است بریزند، آن ظرف را پر کند. و وزن آن حدود سیصد و هفتاد و هفت و نیم کیلوگرم مىشود.[1] و آبی که از تصفیهی خانهها توسط لوله کشی به منازل و سایر مکانها جاری میشود، در تطهیر، حکم آب کُر را دارد.
اما آب قلیل، آبى است که از زمین نجوشد و آب باران (در حال باریدن) هم نباشد و مقدار آن از کُر کمتر باشد.[2]
هرکدام از آب کُر و آب قلیل از جهت نجاست و تطهیر، دارای احکام خاص خود هستند.
[1]. امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، ج 1، ص 38، م 16، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[2]. همان، ص 42، م 25.