فضيلت شب ليلة الرغايب و اعمال آن

اوّلين شب جمعه ماه رجب را «ليلة الرّغائب» گويند.

كلمة “رغائب” جمع “رغيبه” به معناي چيزي كه مورد رغبت و ميل است و نيز به معناي عطا و بخشش فراوان مي باشند. بنابر معناي “ليله الرغاب” يعني شبي كه در آن عطاء و بخشش خداوند فراوان است و بندگان مخلص خداوند با رو آوردن به بارگاه قدس ربوي و خاكساري در برابر عظمت حق،شايسته دريافت انعام وبخشش بي كرانه حق مي گردند.
ليله الرغائب از دو جهت داراي اهميت است : 
1. شب جمعه ،خود داراي ويژگي و ارزش خاصي است و اعمال عبادي فراواني در آن وارد شده و زمان عبادت و مناجات و عرض حاجات از پروردگار عالم است .
2. ماه رجب اولين ماه از ماه هاي حرام و ماه خدا و هنگام عبادت، دعا و استغفار است و رحمت الهي در اين ماه در حال نزول است.پس ليله الرغائب شرافت و ارزش شب جمعه و ماه رجب را در خود جمع نموده و ارزشي دو چندان دارد.

– اعمال شب ليلة الرّغائب 

رسول خدا(صلى الله عليه وآله) اعمالى را براى آن شب بيان فرمودند :

1. روزه گرفتن، روز پنج شنبه اوّل ماه .

1. شب جمعه، ميان نماز مغرب و عشا دوازده ركعت نماز مى گذارى (كه هر دو ركعت به يك سلام ختم مي شود) و در هر ركعت از آن، يك مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «إنّا انزلناه» و دوازده مرتبه «قل هو الله احد» را مى خوانى; پس از اتمام نماز هفتاد مرتبه مى گويى: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَ عَلى آلِهِ» آنگاه به سجده مى روى و هفتاد بار مى گويى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ» سپس سر از سجده برمى دارى و هفتاد بار مى گويى: «رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّكَ أنْتَ العَلِىُّ الاْعْظَمُ» بار ديگر نيز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گويى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را مى طلبى كه ان شاءالله برآورده خواهد شد.

– فضيلت اعمال شب ليلة الرّغائب :

رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در فضيلت اين اعمال فرمود: «كسى كه چنين نمازى را بخواند، خداوند همه گناهانش را بيامرزد… و در قيامت درباره هفتصد تن از خاندانش شفاعت مى كند، و چون شب اوّل قبر فرا رسد، خداوند پاداش اين نماز را به نيكوترين چهره، با رويى گشاده و درخشان و زبانى فصيح و گويا، به سوى قبر او مى فرستد، آن چهره نيكو به وى گويد: «اى حبيب من! بر تو بشارت باد! كه از هر شدّت و سختى نجات يافتى» از آن چهره نورانى مى پرسد: «تو كيستى؟ من تاكنون چهره اى از تو زيباتر نديده ام و بويى از بويت خوشتر به مشامم نرسيده؟!»
آن چهره نيكو پاسخ دهد: «اى حبيب من! من پاداش آن نمازى هستم كه تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال به جا آورده اى; من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا كنم و مونس تنهايى تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در كنارت بمانم) تا زمانى كه همگى در روز رستاخيز برخيزند و در عرصه قيامت بر سرت سايه بيفكنم. (خلاصه هيچ زمانى پاداش اين كار نيك از تو قطع نخواهد شد)».

پي نوشت:

الإقبال بالأعمال الحسنة (طبع جديد)، ج‌3، ص 186

مفاتيح نوين، اعمال مشترك ماه رجب