«فقهاء سبعه» چه کسانی هستند؟

دورة قبل از پیشوایان دروة تابعین است، دورة کسانی است که رسول اکرم را درک نکرده اند اما صحابة آن حضرت را درک کرده اند. در این دوره هفت نفر در مدینه بودند که به «فقهاء سبعه» معروفند و آنها عبارتند از:1.ابوبکر بن عبدالرحمن بن حارث بن هشام مخزومی.
این مرد از قریش است و نسب به یکی از برادران ابوجهل می برد. در سال 94 درگذشته است.
2. سعید بن مسیب مخزومی.
این مرد نیز از قریش است. به زهد و عبادت معروف است. گویند پنجاه سال شب زنده داری کرد و با وضوی نماز عشا نماز صبح را خواند. علامه سید حسن صدر در تأسیس الشیعه(تأسیس شیعه، ص 298.) و بعضی دیگر از علمای بزرگ شیعه، او را شیعه می دانند. سعید بن مسیب در حدود سال 91 درگذشته است.
3. قاسم بن محمد بن ابی بکر.
نوادة ابوبکر و جد مادری امام صادق (ع) است. صاحب تأسیس الشیعه به تشیع او تصریح می کند. (تأسیس الشیعه/298) مادر قاسم ـ چنانکه معروف است ـ یکی از دختران یزدجرد ساسانی است. بنابر این نقل، قاسم از طرف پدر قرشی و از طرف مادر ایرانی است. وی در فاصلة سالهای صد و صد و ده درگذشته است.
4. خارجة بن زید بن ثابت انصاری،
متوفی در حدود سال 99 است، این مرد پسر زید بن ثابت انصاری معروف است.
5. سلیمان بن یسار.
این مرد از موالی و احتمالاً ایرانی است. در حدود سال 94 درگذشته است.
6. عبیدالله بن عبدالله بن عتبة بن مسعود
متوفی در حدود سال 98 است. این مرد برادرزادة عبدالله بن مسعود صحابی معروف است.
7. عروة بن زبیر
متوفی در حدود سال 94 است. این شخص پسر زبیر بن عوام، صحابی معروف است.
چنانکه معلوم شد، از این هفت نفر یک نفر (سلیمان بن یسار) احتمالاً ایرانی است، یک نفر دیگر (قاسم بن محمد) بنابر یک نقل ـ که چندان معتبر نیست ـ از طرف مادر ایرانی است؛ باقی همه عرب خالص مکی یا مدنی می باشند.
مجموعه آثار شهید مطهری ج14 ـ خدمات متقابل اسلام و ایران صفحه443 الی 444،شهید مطهری
به نقل از سایت تبیان