کندن لباس دوخته به هنگام احرام، به معنای بیرون آمدن از «جامة گناه » است، چنانکه پوشیدن لباس احرام که لباسی ندوخته، رنگ نگرفته ، حلال و پاک است به معنای در بر کردن «لباس طاعت » است.پس مفاد امر به برهنه شدن از لباس دوخته این است که لباس گناهی که خود تار و پودش را بافتید، دوختید و در برکردید باید از خود دور کنید وگرنه در واقع فرقی بین لباس دوخته نیست؛ زیرا انسان در همة عمر در لباس دوخته نماز می گزارد و عبادت می کند، و دوخته یا نادوخته بودن لباس در صحت یا کمال عبادات دخیل نیست.
سرّ دیگر دربر کردن آن جامةمخصوص در حال احرام این است که انسان روزی در پیش دارد که با لباس ندوخته وارد آن می شود و آن روز مرگ است که کفن در بر می کند. برخی اسرار قیامت این گونه در مناسک و مراسم حج متجلّی شده، سفر مرگ و حضور در صحنه قیامت در نظر افراد مجسّم می شود.
همچنین با در بر کردن لباس سادة احرام، امتیازات ظاهری افراد زایل شده، زمینه هر گونه برتری طلبی و فخرفروشی از بین می رود.
آیة الله جوادی آملی،صهبای حج
سرّ دیگر دربر کردن آن جامةمخصوص در حال احرام این است که انسان روزی در پیش دارد که با لباس ندوخته وارد آن می شود و آن روز مرگ است که کفن در بر می کند. برخی اسرار قیامت این گونه در مناسک و مراسم حج متجلّی شده، سفر مرگ و حضور در صحنه قیامت در نظر افراد مجسّم می شود.
همچنین با در بر کردن لباس سادة احرام، امتیازات ظاهری افراد زایل شده، زمینه هر گونه برتری طلبی و فخرفروشی از بین می رود.
آیة الله جوادی آملی،صهبای حج