امامان ما گاهي در قالب يک مثال وتشبيه به اندازه ي يک کتاب با ما حرف زده اند و حديث زيبايي است از امير المؤمنين عليه السلام که فرمود : « المؤمن مراه المؤمن » نکاتي جالب از اين حديث استفاده مي شود که حاوي آئين دوست يابي است:
1- آينه عيب وايراد و آلودگيها را نشان مي دهد . مؤمن هم بايد عيب برادرش را بگويد وترس وخجالت مانع نشود.
2- آينه در کنار عيبها زيبايي ها را هم نشان مي دهد. مؤمن هم بايد در کنار نقاط منفي نقاط مثبت را هم مطرح کند.
3- آينه عيب را او برو مي گويد مؤمن هم نبايد غيبت کند بلکه به خود شخص بگويد
دوست دارم که دوست عيب مرا همچوآينه روبر گويد
نه چنان نشانه با هزار زبان پشت سر رفته موبه موگويد
4- آينه عيب را بي سر و صدا مي گويد مؤمن هم بايد آرام بدون اينکه دادوفريادوآبروريزي کند برادرانه عيب برادرش را مطرح کند.
5- آينه عيب را بزرگ نمي کند به همان اندازه که هست نشان مي دهد مؤمن هم بايد انصاف داشته باشد عيب برادرش را بزرگ نکند.
6- آينه بخاطر صاف بودنش عيب را مي گويد مؤمن هم بايد روي صفا و صميمت نه کينه انتقاد کند.
7- براي آينه همه ي مردم يکسان هستند براي او تفاوتي ندارد شهري و روستايي يا سواد و بي سواد صاحب مقام و ثروت و … مؤمن هم نبايد تحت تأثير شخصيت افراد قرار گيرد بلکه بايد بخاطر خداوند انتقاد کند.
8- اگر آينه را بشکنند هر قطعه اي از آينه هاي شکسته کارش خودش را مي کند دست بردار نيست مؤمن هم هر چه تحت فشار قرار گيرد ساکت نمي شود وانتقاد خود را مي کند.
9- اگر روي آينه گرد و غبار بنشيند ديگر عيب را نشان نمي دهدو مؤمن هم اگر خودش آلوده باشد حرفش اثر نمي کند.
10- ما از مقابل آينه راضي بر مي گرديم هيچوقت از آينه ناراحت وعصباني نمي شويم .لذت مي بريم که عيب ما را گفت و جلو رسوايي ما را گرفت مؤمن هم وقتي عيب ما را گفت نبايد از او رنجيده شويم.
منبع: همراه با نماز محسن قرائتي ، ص 55
/س