ما در روايات داريم كه طلا جزء ماديات است و باعث مادي‎گري مي‎شود، پس چرا گنبد بعضي امامان از طلا ساخته مي‎شود؟

با توجه به منابع اسلامي همة آنچه كه جزء ماديات هستند و مربوط به دنيا مي‎باشند، مورد مذمت قرار نگرفتند مثلا در قرآن آمده « قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ »[1] بگو چه كسي زينت‎هاي الهي را كه براي بندگان خود آفريده حرام كرده است، با اين كه در نهج البلاغه داريم زماني كه حضرت امير ـ عليه‎السلام ـ شنيد مردي دنيا را مذمت مي‎كند، به او خطاب مي‎نمايد كه: چرا دنيا را نكوهش مي‎كنيد؟ تو خودت مغرور دنيا شدي و گول خوردي در حالي كه دنيا: …دار موعظة لمن اتعظ بها، مسجد احباء الله و مصلي ملائكة الله…»[2] دنيا محل اندرز است براي آن كه از آن اندرز گيرد، و مسجد دوستان خداست، و نمازگاه فرشته‎گان الهي است… ، در صورتي كه دنيا يكي از بزرگ‎ترين مظاهر مادي است، با توجه به دستورات ديني، آن چه كه نكوهش شده دلبستگي به ماديات است نه صرف داشتن پول و طلا و زمين و امثال اين‎ها كه اگر كسي اموالي داشته باشد و آن را از راه حلال بدست بياورد و در راه حلال مصرف كند اين كار جز سعادت دنيا و آخرت چيز ديگري نيست، از طرف ديگر امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ دستور ندادند كه گنبدهاي آنان را كسي طلا كاري كند بلكه اين عشق و علاقة شيعيان و طرف‎داران امامان هست كه آن‎ها را وادار مي‎كند تا با ارزش‎ترين چيزي را كه در اختيار دارند در راه معشوق‎شان مصرف كنند و با اين كار ابراز علاقه نمايند.

معرفي منبع جهت مطالعه بيشتر:
1. شرح نهج البلاغه، شيخ محمد عبده، ج4، ص 31 و 32.

پي نوشت ها:
[1] . اعراف/ 32.
[2] . عبده، محمد، نهج البلاغه، بيروت، دار المعرفة، ج4، ص 31 و 32.