پیامبر اسلام(ص) در هجرت به مدینه، چندین روز در منزل شخصی به نام کلثوم بن هدم، در روستای قُبا که در نزدیکی مدینه بود، مستقر شد. پس از ورود به مدینه و تا ساخت مسجد و حجرههای اطراف آن، در منزل شخصی به نام ابو ایوب انصاری که ایشان را دعوت کرده بود، ساکن گردید. اما پیامبر در همین سفر به دعوت افراد گوناگونی از قبائل مختلف، جواب منفی داد و محل استقرار دائمی و ساخت مسجد را وابسته به جایی دانست که شتر ایشان به امر خدا در آنجا زانو بزند.
نظر به اینکه نوع برخورد پیامبر(ص) در ابتدای ورودشان به مدینه، نیز انتخاب مکانی برای بنای مسجد و سکونت دائمی موضوع بسیار حساس و ظریفی بوده و میتوانسته در همان ابتدای حضور در مدینه، بنای اتحاد میان انصار را از بین برده و موجب فتنه گردد؛ به همین جهت پیامبر(ص) بارها دعوت قبیلههای مختلف انصار را با احترام رد میکرد و سپس میفرمود که شتر ایشان به دستور الهی عمل خواهد کرد و هر کجا که زانو زند، نشان از انتخابی الهی بوده و اینگونه رضایت همگان را به دست آورد.
نظر به اینکه نوع برخورد پیامبر(ص) در ابتدای ورودشان به مدینه، نیز انتخاب مکانی برای بنای مسجد و سکونت دائمی موضوع بسیار حساس و ظریفی بوده و میتوانسته در همان ابتدای حضور در مدینه، بنای اتحاد میان انصار را از بین برده و موجب فتنه گردد؛ به همین جهت پیامبر(ص) بارها دعوت قبیلههای مختلف انصار را با احترام رد میکرد و سپس میفرمود که شتر ایشان به دستور الهی عمل خواهد کرد و هر کجا که زانو زند، نشان از انتخابی الهی بوده و اینگونه رضایت همگان را به دست آورد.