طلسمات

خانه » همه » مذهبی » مجازات مرتد-گرایش به مسیحیت

مجازات مرتد-گرایش به مسیحیت

پاسخ ما به سؤالتان در دو محور خواهد بود: یکی اصل تغییر دین اسلام و دیگری تبلیغ برای دین جدید.
1- اگر چه از علل و عوامل تغییر دین تان(اسلام) اطلاع نداریم و به نظر می رسد که سوال تان نیز در این مورد نیست، اما مطمئنا می دانید که تغییر دین یا حتی انتخاب دین ، مانند تغییر یک مد یا لباس جدید نیست ، چرا که این مسئله با ابدیت انسان و سعادت و شقات و نجات یا بدبختی ابدی او پیوند خورده است. به همین جهت امکان ممکن است از حقایق وجود داشته باشد که از دیدتان پنهان مانده باشد و دوست داریم که در ارتباط های آینده در این موضوع نیز در صورت تمایل با شما بیشترسخن داشته باشم . به همین خاطر سوالاتی مطرح می کنیم که امیدواریم نسبت به آنها از پیش اطلاع داشته یا حاصل نمایید.
– آیا می دانید که اسلام به معنای تسلیم در برابر خداوند است و این سخن و دعوت تمام پیام آوران الهی و حتی حضرت مسیح بوده است؟
– آیا می دانید که لازمه تسلیم در مقابل پروردگار آن است که باید تمام پیام های الهی را پذیرفت و نباید هیچ یک را انکار کرد؟
– آیا می دانید که در قرآن دستور داده شده که باید انسان مومن به تمام پیامبران ایمان داشته باشد و به تعالیم آنان گردن نهد؟
– آیا می دانید که لازمه تسلیم در مقابل پرودگار آن است که به آخرین و کامل ترین پیام الهی عمل کرد؟
-آیا می دانید که خداوند به آخرین پیامبر خود فرمان داده تا تمام پیروان ادیان را به توحید و یکتاپرستی دعوت کند:« بگو ای اهل کتاب بیایید به یک کلمه مشترک بین ما و شما. اینکه جز خدا نپرستیم و شریکی برای او قرار ندهیم و بعضی از ما برخی دیگر اربابانی غیر از خدا برنگیزند».
حال آیا بشارت مسیح در مقابل این پیام های الهی است؟ اگر در مقابل آن نیست پس انکار اسلام برای چه؟!
توجه دارید که رویکرد شما، منجر به انکار دین اسلام و آموزه های توحیدی اسلام می گردد ، در حالی که رویکرد من (مسلمان) نه تنها انکار مسیح نیست ، بلکه تأیید آن حضرت و ایمان به او است.
آیا می دانید که مسیح در بشارت های خود به تسلی دهنده بعد از خود بشارت داده و پیروان خود را به سوی او فراخوانده است؟ این بشارت مسیح را چگونه تبلیغ خواهی کرد؟
آیا می دانی که خداوند در قرآن فرموده که جز خدا پرستی و تسلیم در مقابل پروردگارپذیرفته نیست؟
«و آن کس که جز اسلام دینی پذیرد ، از او پذیرفته نیست و او در جهان آخرت از زیان کاران خواهد بود»
حال چگونه در مقابل پروردگار پاسخ خواهی گفت ، در حالی که بندگان خداوند از تسلیم شدن (اسلام) در مقابل او دور خواهی کرد ، یا خود را اگر اسلام را انکار کرده باشی؟
امیدواریم که در مورد این سوالات و مطالب و مسایلی بسیاری که در مورد دین خداوند بزرگ وجود دارد ، کاملا اندیشه نمایی و حداقل پاسخ قانع کننده ای برای خود داشته باشی؟
2- در مورد قسمت دوم سوال که تبلیغ از دین مسیحیت باشد، از نظر حکم و مقررات می گوییم:
یکی از مسایلی که در اسلام وجود دارد و در شریعت های پیش از آن وجود داشته ، موضوع ارتداد و بازگشت از دین بوده است. بدیهی است که هر دینی برای حفظ کیان خود و حمایت از پیروان ، نیز حفظ وحدت اجتماعی که یکی از عوامل مهم آن وحدت عقیدتی و دینی است ، راهکارهایی را اندیشیده است که یکی از آن مجازات کسانی است که با مقابله با آن برخیزند.
این مسئله در دین یهود و مسیحیت نیز آمده است که نمونه هایی از آن را نقل می کنیم:
هنگامی که موسی(ع) از ارتداد بنی اسرائیل آگاه شد، از جانب خداوند فرمان رسید که کاهنان،یعنی فرزندان (لاوی)، همه کسانی که برای غیر خدا سجده کردند بکشند و چنین شد و در آن روز سه هزار نفر از بنی اسرائیل کشته شدند.(سفر خروج تورات باب 32)
این مسئله در سفر تثنیه باب هفدهم نیز آمده است.
در دین اسلام نیز مسئله ارتداد مطرح شده ، اگر چه مسئله آزادی در اختیار دین نیز در آیات قرآن آمده است: لا اکراه فی الدین. در پذیرش دین اجباری نیست. زیرا در ادامه آن آمده است: راه رشد و حقیقت از راه گمراهی شناخته است ؛ بنابراین اگر کسی صرفا با انگیزه حقیقت جویی بدنبال دین حق روان شود ، آن را خواهد یافت و در عین حال همان گونه که در آیات قرآن آمده ،دین حق، مطابق با فطرت انسانی است ؛ پس نیازی به اجبار دین نیست. در ضمن اعتقاد دینی از آن جهت که امر قلبی و درونی است ، نمی توان اجباری باشد ؛ زیرا حوزه قلب ودل و اعتقاد حوزه درونی است.
اما موضوع ارتداد جدای از قبول و پذیرش دین است. ارتداد به معنای اعلام انکار دین و موضع گیری در مقابل آن است. بدیهی است در جامعه اى که براساس اعتقادات و باورهاى دینى، قوانین، رفتارهاى اجتماعى و فردى، امیال و آرزوهاى انسان ها ارزش هاى اخلاقى شکل گرفته که هر یک از این موارد کارکردهاى بسیارى در زندگى فردى و اجتماعى دارد، هیچ انسانی حق ندارد در برابر دین و اعتقادات موضع گیرى نموده و درصدد تخریب آنها باشد، زیرا آثار نامطلوب در زندگى فردى و ا جتماعى ایجاد خواهد کرد و باعث تزلزل ارکان اجتماعى خواهد شد، بنابراین ارتداد از این جهت که افکار عمومى و ایمان مردم را متزلزل مى کند، اظهار آن روا و شایسته نیست، و با وجود یک سرى شرایط اسلام با مرتد برخورد مى کند. اما اگر در صدد رواج انکار اسلام و باور خود نباشد و به امنیت فکرى و فرهنگى جامعه و آسیبى وارد نکرد و عقاید و باورهای دیگران را هدف قرار ندهد، به او کارى ندارند و حکم ارتداد نداشته و عقیده اش نزد خودش محترم است. بنابراین مسئله ارتداد و موضع گیری در مقابل دین ، یک حکم سیاسی و اجتماعی است ، نه اعتقادی و این مسئله ای است که هم در شرایع و ادیان دیگر آمده و هم مورد تأیید عقل است.
چنانچه در موارد ذکر شده نیاز به توضیح بیشتر داشتید ، خوشحال خواهیم بود که مجددا با ما مکاتبه نمایید.
برای شما توفیق الهی در راه حقیقت و سعادت ابدی آرزمندیم.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد