معیار، ملاک و شاخص های ارزیابی قرائت قرآن کریم در سطح تجوید مقدماتی، متوسط و عالی چیست؟

2. سطح تجوید متوسط: در تجوید متوسط علاوه بر مطالبی که در تجوید مقدماتی گفته شد، بعضی از صفات حروف که شامل (استعلاء، استفال، لین) است را به کار بندد، همچنین احکام حروف؛ مانند تفخیم و ترقیق حروف (ل،ر) و الف مدی، احکام نون ساکنه و تنوین که شامل (اظهار، ادغام، اخفاء، اقلاب) را رعایت کند، احکام میم ساکنه، احکام مد، قصر و موارد سکت را باید بداند و در عمل به کار بندد. به بیانی دیگر، کسی که حلیة القرآن جلد اول را خوانده باشد و تمام موارد را تعلیم دیده و به کار بسته، به تجوید سطح متوسط راه یافته است.

3. سطح تجوید عالی: علاوه بر مطالبی که در تجوید مقدماتی و متوسط گفته شد، ابتدا به کلمه (همزه وصل و نحوه تشخیص حرکت همزه وصل)، طرق وقف بر آخر کلمه، احکام هاء آخر کلمه (هاء جوهری، سکت هاء ضمیر)، آشنایی با اندام های گفتاری در مخارج حروف، صفات حروف که شامل (جهر، همس، شدة، رخوت، و…)، احکام ادغام (ادغام صغیر و کبیر، انواع رابطه دو حرف، انواع ادغام و موارد آن، ادغام تام و ناقص)، احکام مد و قصر و احکام وقف و ابتداء را باید رعایت کند.

4. معیار و ملاک در تمام سطوح؛ یعنی مقدماتی، متوسط و عالی آن است که انسان نباید به لکنت بیفتد و نتواند حروف را اداء کند و احکامی که برای بعضی از حروف گفته شده را در بعضی دیگر اجرا کند؛ مثلاً: زمانی که حرف مد در روی حرف کلمه ای قرار دارد آن حرف باید با کشش ادا شود، ولی نباید این کشش بر روی حرف دیگر که فاقد مد است اجرا شود.