من با نگاه کردن به پسری احساس لذت می برم، با اینکه می دانم گناه است و دارم سعی می کنم آن را ترک کنم می خواستم بدانم گناه من چقدر است؟

بدون شک نگاه به نامحرم به خصوص نگاهی که ریشه در میل جنسی دارد و محرک شهوت است از نظر شرعی حرام و گناه است. در حدیثى آمده است: نگاه به نامحرم به منزله تیر مسمومى از تیرهاى شیطان است و چه بسا یک نگاه باعث اندوه و پشیمانى یک عمر شود. بلى مرحله نهایى زنا تماس و دخول است، اما چون تا مقدمات و نگاه به نامحرم نباشد، کار به آن جا نمى رسد، لذا از نگاه به نامحرم به عنوان عمل شنیع زنا یاد شده است. حدیثى که مى گوید زناى چشم نگاه به نامحرم است، پیشگیرى از گناه است؛ یعنى انسان بدون مقدمه به عمل منافى با عفت مبتلا نمى شود بلکه اول نگاه مى کند و به دنبال آن دل و فکر انسان متوجه نامحرم مى شود، و اگر بر نفس خود مسلّط نشود، به زنا آلوده مى شود؛ لذا اسلام براى این که از همان قدم اول جلوى گناه را بگیرد، مى فرماید: مؤمن باید قدم اول را برندارد، تا به مراحل بعدى کشیده نشود.
براى درمان نگاه کردن باید مراحلى را طى کنید. 1- هر روز صبح بعد از نماز با خداى خود شرط کنید که هرگز نگاه عمدى به نامحرم نکنید و هم از او در این مسیر استعانت جویید. 2- در طول روز کاملاً مراقب خود باشید و هرگاه نفس شما را وسوسه کرد بلافاصله با آن برخورد نموده و جلوى تخلفش را بگیرید. 3- شب بعد از نماز چند دقیقه کنش هاى روزانه خود را محاسبه کنید و در جدولى موارد تخلف یا اطاعت خود را یادداشت نمایید. 4- نسبت به موارد عدم تخلف خداى را سپاس گزارید و در موارد تخلف استغفار و خود را تنبیه و سرزنش کنید و تصمیم جدى ترى براى مجاهده با نفس در روز بعد بگیرید. این برنامه را تا مدتى ادامه داده و نتیجه را براى ما گزارش نمایید. 5- نمازهاى خود را کاملاً با توجه و حضور قلب و دقت کامل بخوانید. زیرا نماز بزرگ ترین عامل بازدارنده از کژى هاست و میزان قبولى نماز هر کس متناسب با قوت بازدارندگى آن از فحشاست. بنابراین هر قدر نماز بهتر باشد دیگر اعمال نیز بهتر خواهند بود و هر اندازه نماز از حقیقت اصلى اش دور گردد دیگر کنش ها نیز به ناهنجارى خواهند گرایید.