من به عدل خدا هم شک کردم. خدا چگونه توانست به شیطانی که ۶۰۰۰ سال عبادت او را کرده و از فرشتگان خاص خود بود بگویید که به انسان سجده کند. این عین بی عدالتی است؟ یا چرا وقتی از اولیاء خدا می پرسیدند آیا شما به بهشت می روید می گفتند نمی دانیم. خوب اگر این عزیزان نخواهند به بهشت بروند پس عدل خدا کجاست؟ یا کودکان کوچکی در حد سن ۱ یا ۲ سال گاهی در معرض بدترین شرایط هستند و شاید هم بمیرند اونها که گناهی نکردند پس عدل خدا کجاست؟ (پاسخ این سؤال برای من بسیار مهم است و اگر من را قانع نکند مجبورم راه های جدیدی در زندگی خود انتخاب کنم.)

درپاسخ به این پرسش به چند نکته اشاره میشود:
1-گرچه ابلیس درجرگه ملائکه به عبادت می پرداخت لکن از جنس فرشتگان نبود قران کریم در این باره می فرماید:انه کان من الجن ففسق عن امر ربه
2-دستورخداوند مبنی بر سجده بر انسان هیچ منافاتی با عدالت خداوند ندارد. زیرااین فرمان آزمایش وآزمونی بودبرای محک زدن عبودیت وبندگی آنها .سجده در برابر آدم(ع) در واقع سجده وکرنش دربرابرامر الهی بود.
فرشتگان دربرابر این آزمون پیروز بیرون آمدند ولی ابلیس دچاراستکبار وغرور شدوبه خود جرات داد در مقابل امر خداوند نا فرمانی کند
3-خداوند در قبال سالیان زیادی که ابلیس عبادت کرده بود ،درخواست او مبنی برمهلت برای اغواء بنی آدم تا روز قیامت،را پذیرفت.بنا بر این خداوند عبادت های ابلیس را بی پاداش نگذاشت.
4-در پرسش ادعا شده «چرا وقتی از اولیاءخدا می پرسیدند آیا شمابه بهشت میروید میگفتند نمی دانیم » در حالی که هیچ سند ومدرکی برای این ادعابیان نمیشود.
5-براساس مبانی ثابت شده در علم کلام ،بهشت ودوزخ، باطن وحقیقت عمل انسان است. به بیان دیگراعمال انسان دو چهره داردیکی همین کالبد ظاهری عمل ودیگرباطن عمل .نعمتهای بهشتی درواقع همان باطن انفکاک نا پذیر عمل انسان است
6-در مورد کودکان بی گناهی که در کودکی میمیرند باید گفت: در جای خود ثابت شده که خداونداین کاستی را بافزونی نعمتها وپاداشهای خود بر آنها ، جبران میکند. این بحث در علم کلام تحت عنوان «اعواض»-یعنی عوض هائی که خداوند به چنین بندگان عطا می کند- مطرح است.
بنابر این هیچ یک از موارد مذکور در پرسش منافاتی با عدالت خداوند ندارد…