مقصود از چشم باطن نوعی بصیرت باطنی است. به عبارت دیگر ابزارهای شناخت در آدمی منحصر به حواس پنجگانه ظاهری و عقل کلی نیست بلکه قوه دراکه دیگری نیز وجود دارد که با تهذیب نفس و تقوی به دست می آید و آنچه با دو ابزار فوق درک شدنی نیستند از آن طریق قابل کشف و شهود است. و مقصود از دیدن خداوند همان شهود باطنی و مرحله ای از درک فرا تجربی و فرا عقلانی است.