روباتهای صوتی
Moritz Simon Geist هنرمند رسانه و نوازنده روباتیک، اولین رکورد خود را منتشر میکند. این اولین رکورد تکنو رکورد در جهان است که کاملاً توسط روباتهای آینده ساخته شده است. هر صدا در این رکورد توسط روباتها پخش میشود.
“روباتهای صوتی” Geist “مرزهای قابل تصور” را به جلو میبرد و یک کثرت جدید را در ساخت موسیقی اختراع می کند. در موسیقی الکترونیکی، بسیاری تصور میکنند انسان ماشین بازی میکند. کمتر کسی تصور میکرد این ماشین آلات موسیقی، روبات واقعی هستند.
در این تلاش، Geist با کیمیاگران صدا پیشهی برلینرر، ‘Mouse On Mars ‘ ، همکاری کرد تا در تاریخ موسیقی مکانیکی و آزمایشهای موسیقی الکترونیکی اولیه اثر ماندگاری به جا گذارد. Geist در زیر در مورد کار خود توضیح میدهد.
نحوه ساخت روباتهای موسیقی تکنو
خواننده عزیز،
در این مقاله به شرح پیش زمینه فنی روباتهای موسیقی تکنو میپردازم. شاید شما روبات غول پیکر من MR-808 را دیده باشید. من در این جا به طور روزمره شروع به تجارت با موسیقی الکترونیکی روباتیک یا Robotic Electronic Music (R.E.M.) کردهام. از آن زمان تمام زندگی من به آزمایش، ساخت و اجرای نمایش با روباتهای موسیقی اختصاص یافته است. صبحها با آنها بیدار میشوم و شبها به روباتهای موسیقی فکر میکنم. چرا؟ از آن جا که من فکر میکنم که موسیقی الکترونیکی باید تکامل یابد و من از دستگاههای ترکیب کننده موسیقی، ترکیب کنندههای مدولار، نمونه سازها و رایانهها بسیار حوصلهام سر رفته است. من آینده را می خواهم! روباتها! و تکنو!
روباتهای موسیقی من همیشه از چهار بخش تشکیل شدهاند:
* الکترونیک ( (PCB with MIDI-In, Mosfet,
* محرک مکانیکی (موتور، سولنوئید)
* قسمت آکوستیک (بدنه، زبان، طبل ، رشته ، چکش)
* تقویت (میکروفون پیزو، پیکاپ، میکروفون)
الکترونیک
در قسمت الکترونیک برای ایجاد یک پالس الکتریکی از سیگنال MIDI استفاده میشود، به طوری که محرک (موتور) شروع به حرکت میکند.
الکترونیک معمولاً از ATMEGA328 ، MIDI-IN ، یک سطح منطقی MOSFET (مثلاً IRLZ34N یا VN820P ) و چیزی برای هدایت چراغها تشکیل شده است (یک TLC5940 یا فقط برخی Mosfetهای کوچک).
من شروع به ساختن وسایل الکترونیکی خود بر روی تخته مادر بورد کردم.
تنظیم کلی مانند این است:
من فقط از نت های MIDI با سرعت برای کنترل روباتها استفاده میکنم. در طول سالها و اجرای انفرادی در صحنههای بزرگ، در جشنواره های بارانی، با کابلهای شکسته و با عجله و کار با بسیاری از هنرمندان دیگر مانند Mouse On Mars یاد گرفتم که هر چه سادهتر، بهتر. بدون دستوراتCC ، بدونOSC ، و بدون عارضه.
برای کنترل حجم صدای روباتهایم، من از سرعت از طریق کنترل طول (Velocity Through Impulse Length Control (VILC)) استفاده میکنم. این بدان معنی است که با نقشه برداری از سرعت MIDI به طول یک ضربه الکتریکی برای یک موتور یا سولنوئید میتوانید در واقع میزان صدای صوتی را کنترل کنید. سازندگان دیگر روبات های موسیقی (Dada Machines) یا Polyend نیز از این تکنیک استفاده میکنند.
در روباتیک موسیقی کار با عناصر کلیدی بصری بسیار مهم است، به این لحاظ قابل مشاهده است که در واقع چه اتفاقی میافتد. همین طور فرد با حرکات بسیار بزرگ کار میکند – این خوب است، همه میتوانند ببینند چه اتفاقی دارد میافتد. اما این از مضرات تأخیری بسیار بالایی برخوردار است و به طور معمول حمل و نقل روباتها دشوار است.
گزینه دیگر اضافه کردن نور به یک حرکت بسیار کوچک است. من این گزینه را انتخاب کردم، که بعد از دانش من، هنرمند روبات بیتانیایی، فلیکس تورن، آن را در اواسط دهه 2000 معرفی کرد. مانند این، روباتهای من دارای تأخیر میلی ثانیه هستند (از نت MIDI گرفته تا سیگنال آکوستیک). از این رو شما در واقع میتوانید آنها را به صورت زنده پخش کنید! اما حرکت فقط چند میلی متر است، بنا بر این من یک نور پالس شده (محو شونده) اضافه کردم تا نمایانتر شود. هنگامی که در صحنههای بزرگتر اجرا دارم، من همچنین از یک سیستم اختصاصی چند رسانهای استفاده می کنم تا همه بتوانند ببینند چه اتفاقاتی میافتد.
محرک مکانیکی
به این ترتیب، شما میخواهید چیزی را در دنیای واقعی جا به جا کنید. از نظر من، پنوماتیک غیر مجاز است (برای مثال کمپرسورها روباتهایی هستند که مبتنی بر پنوماتیک هستند). همه ما میدانیم که محرک فشار هوا یا حتی بهتر هیدرولیک (روغن) دارای چگالی توان بهتری نسبت به محرکهای برقی مانند موتورها هستند. اما برای ایجاد فشار به ژنراتور احتیاج دارید و آنها بسیار سنگین هستند. در مقابل، برق در همه جا هست.
به این خاطر من از موتورها، سولنوئیدها، سِروموتورها، استپر موتورها، و میدانهای الکتریکی برای حرکت چیزها استفاده میکنم.
قسمت آکوستیک
اکنون نوبت به مهمترین قسمت و بخشی که بیشترین آزمایش و تخصص را نیاز دارد، میرسد: برای یافتن مطلبی که به نظر خوب میرسد، باید بگویم اخیراً فهمیدم که من یک شکارچی صدا هستم! سالهاست که مرتباً به دنبال چیزهایی میگردم که صدای خاصی دارند. اغلب آنها حتی سازهای موسیقی هم نیستند – من سعی میکنم در یک شیء که قرار نیست به عنوان یک ساختار موسیقی استفاده شود، یک استفاده نهانی پیدا کنم. روحیه یک هکر واقعی!
روباتهای ضربهای آسانترین و قویترین روباتها برای ساختن هستند، بنا بر این روباتهای من 80 درصد از آنها را تشکیل میدهند. من از فلزات، شیشهها، زبانهها، کالیبماسها، رشتهها، درایوهای سخت، و هر چیزی که لرزش کند استفاده میکنم. یک منبع بسیار خوب کتاب “طراحی ساز موسیقی” نوشته بارت هاپکین است.
تقویت
فلسفههای مختلفی در مورد چگونگی دستیابی به صدا در روباتیک موسیقی وجود دارد. برخی از هنرمندان از تقویت استفاده نمیکنند و فقط با صدای طبیعی کار میکنند. این به نوعی لیگ برتر است، زیرا دانش زیادی راجع به طراحی سازهای صوتی در بر دارد.
من از تقویت استفاده میکنم، و حتی میتوانم حجم متفاوتی از صدا را از بسیاری از سازها بیرون بیاورم ، و بلکه به این دلیل این کار را میکنم که موسیقی الکترونیکی مینوازم که باید بلند باشد.
هنگام استفاده از میکروفونهای مستقیم مانند SM58 یا C414 میتوان صدای اصلی یک روبات موسیقی را ضبط کرد. اما در گامهای بزرگتر، این مسئله به راحتی یک فاجعه بازخورد (فیدبک) را نتیجه میدهد. “روباتهای صوتی” Geist “مرزهای قابل تصور” را به جلو میبرد و یک کثرت جدید را در ساخت موسیقی اختراع می کند. در موسیقی الکترونیکی، بسیاری تصور میکنند انسان ماشین بازی میکند. کمتر کسی تصور میکرد این ماشین آلات موسیقی، روبات واقعی هستند. از این رو من فقط از میکروفونهای تماسی استفاده میکنم. شما میتوانید خودتان آنها را بسازید، و آنها بسیار ارزان هستند. مسئله این جاست که میکروفونهای تماسی فقط ارتعاشات مستقیم را در بدن میگیرند – شما نمیتوانید اختلاف فشار هوا را ضبط کنید (مانند میکروفونهای معمولی). برای برخی از ابزارهای صوتی، این کار نمیکند. بای همه فلوتها، سازهای چوبی بادی و غیره، گرفتن با میکروفن تماسی سخت یا غیرممکن است. اما سلام ، ما در اینجا در مورد تکنو صحبت کردیم، و به هر حال پن فلوتها را اینجا به هیچ وجه نمیخواهیم!
منبع: Moritz Simon Geist – sonicrobots