[کامل از کد29631]موضوع حرکت زمین در قرآن با کنایات و اشارات خاصی بیان شده است. اینک برخی از آیاتی که این حقیقت علمی را میرسانند: 1 ـ «الَذی جَعَلَ لَکُمُ الأَرضَ مَهداً» طه/53 [خداوندی که زمین را برای شما گاهواره قرار داد]. قرآن در توصیف زمین لفظ «مهد» (گاهواره) را به کار برده و آن را به گاهواره کودک تشبیه نموده است گاهواره را برای کودک شیرخوار آماده می کنند و حرکت آن، چنان ملایم و آرام است که کودک را به خوبی به استراحت و خواب میبرد. همچنین زمین برای بشر آفریده شده که حرکت وضعی و انتقالی آن بسان حرکت گاهواره کاملا نرم و آرام میباشد همانطور که حرکت گاهواره برای پرورش کودک واستراحت او انجام میگیرد. همچنین منظور از حرکت روزانه و سالانه زمین، تربیت انسان بلکه کلیه موجودات روی زمین ـ اعم از جاندار و گیاه و نبات ـ میباشد. این آیه با ظرافت و لطافت خاصی به حرکت زمین اشاره کرده است و علت اینکه از تصریح خودداری نموده این است که دانشمندان آن روز بشر بر سکون زمین، اتفاق نظر داشتند و آن را از ضروریات و بدیهات غیر قابل تردید میدانستند. 2- «وَ تَرَی الجِبال تَحسَبُها جامِدَهً وَ هِیَ تَمُرُ مَرَ السَحابِ صُنعَ اللهِ الَذی أَتقََََََنَ کُلَ شَیءٍ إِنَهُ خَبیرٌ بِما تَفعَلُونَ». نمل/88 [کوهها را میبینی و آنها را جامد و ساکن میپنداری در صورتی که آنها بسان ابرها میگذرند این است آفرینش الهی که خلقت هر موجودی را براتقان واستحکام خاصی انجام داده است و او به آنچه که انجام میدهید آگاه است]. از میان دانشمندان اسلامی مرحوم «علیقلی اعتضاد السلطنه» نخستین کسی است که صدو بیست سال قبل به دلالت این آیه بر حرکت زمین توجه پیدا کرد و پس از وی مضمون آیه ونحوه دلالت آن بر حرکت زمین مورد دقت قرار گرفت. این آیه با صراحت بیشتری میرساند که کوههای روی زمین که در نظر ما ساکن و جامدند، در حال حرکتند و به طور مسلم حرکت کوه جدا از حرکت زمین که به آن متصل هستند نیست علت اینکه قرآن از حرکت کوهها یاد میکند این است که حرکت اجسام کروی که برگرد خود میگردند، بر اثر ضعف حس، مخفی و ناپیدا است مگر اینکه جسم متحرکت دارای علایمی مانند رنگ و یا پستی و بلندی باشد. در این صورت حرکت آنها به خوبی معلوم میگردد وکوهها روی زمین بسان پستی و بلندی و دندههای یک جسم کروی هستند که نمایشگر حرکت خود کره نیز میباشند. ممکن است علت اینکه کوهها را مورد بحث قرار داده است این باشد که کوهها از نظر سنگینی و پابرجایی، زبانزد همگان میباشند و خداوند برای تشریح گسترش قدرت خود، این تعبیر را انتخاب نموده است که جایی که کوهها در حال حرکت میباشند آیا جای شک و تردیدی برای ما در عظمت قدرت خدا باقی میماند؟ قرآن مجید حرکت زمین را به حرکت ابرها تشبیه میکند هدف از این تشبیه، بیان سرعت حرکت آن هم با نهایت آرامش و بدون سر و صدا است و زمین نیز بسان ابر با سرعت خاصی آن هم آرام و خالی از هرگونه اضطراب حرکت میکند. آیة الله جعفر سبحانی،رسالت جهانی پیامبران و برهان رسالت به نقل از سایت تبیان[پایان کد انتخابی]