سؤال شما از چند قسمت تشکیل شده است که به هر قسمت جداگانه پرداخته می شود.
1- نماز خواندن با بدن ولباس خونی؟
2- نماز خواندن با توجه به عدم اطلاع از وقت نماز؟
3- نماز خواندن با توجه به عدم شناخت جهت قبله؟
نماز از جمله عباداتی است که در هیچ حالتی از انسان ساقط نمی شود، مگر انسان در حال بیهوشی کامل باشد. مراجع محترم تقلید در باره اهمیت نماز می فرمایند:
“در هیچ حالتى تکلیف نماز از شخص مکّلف ساقط نمىشود. اگر نمىتواند ایستاده نماز بگزارد، باید نشسته بخواند و اگر نشسته نمىتواند، خوابیده و به پهلوى راست رو به قبله بخواند. اگر به پهلوى راست نمىتواند، به پهلوى چپ بخواند. در غیر این صورت به پشت بخوابد، به طورى که کف پاى او رو به قبله باشد. حتى در اتوبوس یا هواپیما اگر وقت نماز تنگ باشد، باید در حد مقدور نسبت به قبله و رکوع و سجود اقدام کند.”[1]
اما درباره ندانستن قبله به این مسئله توجه فرمایید:
مسأله 784: اگر براى پیدا کردن قبله وسیلهاى ندارد، یا با این که کوشش کرده گمانش به طرفى نمىرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، باید به اندازهى که وقتدارد نماز بخواند؛ مثلا فقط به اندازه یک نماز وقت دارد، باید نماز را در طرفى که مىخواهد بخواند. و باید نمازها را طورى بخواند که یقین کند یکى از آنها رو به قبله بوده یا اگر از قبله کج بوده، به طرف دست راست و دست چپ قبله نرسیده است.[2]
لباس و بدن نماز گزار باید پاک باشد ولی اگر لباس پاک نداشت و تطهیر بدن نیز به هر علت ممکن نبود باید به دستور ذیل عمل کند.
مسأله 813 کسى که غیر از لباس نجس، لباس دیگرى ندارد (و وقت تنگ است یا احتمال نمىدهد که لباس پاک پیدا کند اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمىتواند لباس را بیرون بیاورد باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است ولى چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستورى که براى برهنگان[3] گفته شد به جا آورد.[4]
در نهایت انسان اگر وقت نماز را نداند باید به ظن خود عمل کند و نماز را به قدری تأخیر بیاندازد که مطمئن شود وقت داخل شده است.[5]
1.توضیحالمسائل مراجع، م 971 آیتالله نورى، توضیحالمسائل، م 971 و آیتالله وحید، توضیحالمسائل، م 978 دفتر آیتالله خامنهاى. به نقل از نرم افزار پرسمان.
[2] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)،ج1،434،مسأله 784.
[3] نک مسأله 797 :کسى که مىخواهد نماز بخواند، اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف نداشته باشد (و احتمال ندهد، که تا آخر وقت چیزى پیدا کند که خود را با آن به پوشاند)، در صورتى که نامحرم او را مىبیند باید نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود به پوشاند و اگر کسى او را نمىبیند، ایستاده نماز بخواند و جلوى خود را با دست به پوشاند و در هر صورت رکوع و سجود را با اشاره انجام مىدهد و براى سجود سر را قدرى پایینتر مىآورد.