علاوه بر آیات فراوانی – نظیر آیه 66 سوره مائده و آیه 96 سوره اعراف – که به نوعی بیانگر همین واقعیت هستند، این مضمون در روایات گوناگونی نیز وجود دارد:
امام على(ع): «خداوند عزّوجلّ از فراز عرش خود فرمود: اى بندگان من! مرا عبادت کنید بر اساس آنچه به شما دستور دادهام و به من نیاموزید که چه چیز به صلاح شما است؛ زیرا من به آن داناترم و آنچه را به صلاح شما است از شما دریغ نمیکنم».[1]
حضرت فاطمه(س): «هر کس عبادت ناب و خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برَد، خداوند عزّ و جلّ، بهترین کارى را که به صلاح او است، برایش فرو فرستد».[2]
امام حسن مجتبی(ع): «هر کس خدا را بندگى کند خداوند همه اشیاء را بنده او گرداند».[3]
امام حسین(ع): «هر کس خدا را آنگونه که حقّ او است، عبادت کند، خداوند، بیش از آرزوها و نیازش به او اعطا میکند».[4]
امام على(ع): «خداوند عزّوجلّ از فراز عرش خود فرمود: اى بندگان من! مرا عبادت کنید بر اساس آنچه به شما دستور دادهام و به من نیاموزید که چه چیز به صلاح شما است؛ زیرا من به آن داناترم و آنچه را به صلاح شما است از شما دریغ نمیکنم».[1]
حضرت فاطمه(س): «هر کس عبادت ناب و خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برَد، خداوند عزّ و جلّ، بهترین کارى را که به صلاح او است، برایش فرو فرستد».[2]
امام حسن مجتبی(ع): «هر کس خدا را بندگى کند خداوند همه اشیاء را بنده او گرداند».[3]
امام حسین(ع): «هر کس خدا را آنگونه که حقّ او است، عبادت کند، خداوند، بیش از آرزوها و نیازش به او اعطا میکند».[4]