وهابیت با روایاتی که در منابع خودشان در باب جواز توسل وارد شده چگونه برخورد می کنند آیا اهل سنت هم، مانند وهابی ها، توسل و شفاعت را شرک می دانند؟

یکی از چالش های اساسی اندیشه و افکار فرقه وهابیت تضاد و مخالفت  آن با قرآن، سنت رسول الله و اعتقادات جماعت مسلمین است. یک نمونه آن مسأله توسل است؛ زیرا توسل یکی از اموری است که از صدر اسلام همواره مورد توجه همه مسلمانان؛ از جمله بزرگان اهل سنت بوده است. امام بخاری صاحب یکی از کتب معتبر روایی اهل سنت، سیره عملی خلیفه دوم عمر ابن خطاب را در جواز توسل نقل کرده است. همچنین امام مالک (مفتی مدینه) به منصور دوانقی دستور به توسل به پیامبر (ص) را داد. خطیب بغدادی از ابن علی خلال که شیخ حنابله بوده نقل کرده که می گفت: هرگاه کار مهمی برایم پیش می آمد به جانب قبر موسی ابن جعفر (ع) می رفتم و به او متوسل می شدم کار بر من آسان می شد و مشکلاتم حل می شد. امام شافعی شعر معروفی در جواز توسل به آل پیامبر (ص) سروده و نمونه های دیگری، دلالت بر جواز توسل از دیدگاه بزرگان و علمای اهل سنت دارد، اما ابن تیمیه و پیروانش آن را بدعت و حرام می داند و کسانی را که به پیامبر (ص)و اهل بیت او  متوسل می شوند را مشرک می دانند.