علي (ع) ميل به جگر پخته پيدا كرد، كه با نان نرم بخورد، تا يكسال ترتيب اثر به ميلش نداد، پس از يكسال به فرزندش امام حسن (ع) تذكر داد، امام حسن (ع) رفت و جگري تهيه كرد و آن را پخت ، و علي (ع) آن روز روزه بود، هنگام افطار، وقتي خواست از آن جگر بخورد، آنرا نزديك خود آورد، در همين هنگام فقيري در خانه را زد، علي (ع) همه جگر را به امام حسن (ع) داد و فرمود: پسرم اين جگر را به آن فقير بده ، مبادا در روز قيامت در نامه اعمال ما (اين آيه را) بخواني ؛ اذهبتم طيباتكم في حياتكم الدنيا و استمتعتم بها… شما در زندگي دنيا، خوشيهاي خود را برديد و از آنها بهره مند شديد و امروز شما را عذاب خواري دهند (احقاف20).
منبع: داستانها و پندها, ج5 /س