پس از گذشت مدتی از نامزدی رسمی، به دلایلی همچون عدم تفاهم قصد جدایی دارم. حال آیا به لحاظ حق الناس مسئول خواهم بود؟

اگر در ابتدای را ه انتخاب شریک زندگی برای خود بودید، مسلماً از توصیه های ما به شما،در نظرگرفتن برخی از موارد مهم برای استمرار زندگی مشترک بود. اما وقتی شما مدتهاست با دختری ارتباط داشته و ایشان را به خوبی می شناسید و به قول خودتان از نظر اعتقادی با هم تناسب دارید، و نامزد شده اید،رها کردن ایشان و به هم زدن نامزدیتان ، به خاطر اموری که ذکر کرده اید، شاید از مروت به دور باشد. همان طور که در استفتاء برخی از مراجع محترم آمده است اگر چه از نظر شرعی گناهی متوجه شما نیست ، اما اگر از نظر ایمانی، شخص صالحی است، بهتر است که برای ازدواج با ایشان اقدام کنید.

پاسخ های دریافتی این سؤال از دفاتر مراجع معظم تقلید به شرح زیر است:

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

چیزی بر عهده شما نیست.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

اگر دختر با ایمان و صالحی است برای ازدواج اقدام کنید و او را رها نکنید.

پاسخ آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:

1. اگر عقد ازدواج دائم صورت گرفته است، باید طلاق صورت پذیرد تا جدایی حاصل شود و اگر عقد ازدواج موقت باشد، با پایان وقت عقد یا بخشش باقیمانده زمان از سوی مرد، عقد پایان می پذیرد و نیازی به طلاق نیست. اگر عقدی صورت نگرفته، پایانی نیز متصور نیست مگر اتمام ارتباط.

2. اگر مرد طلاق دهد یا مابقی مدت عقد موقت را ببخشد، گناهی مرتکب نشده است. هرچند «طلاق» مبغوض ترین حلال الهی است.

3. رعایت حقوق دیگران در حد اخلاقی، هرچند شرعاً واجب نباشد، می تواند آثار مثبت در زندگی شخص داشته باشد. در تمام مراحل زندگی موفق باشید.