داستان کوتاه
جبرئيل امين (علیه السلام)٬ از سوي خدا به خدمت پيامبر (صلی الله علیه وآله) رسيد و عرض كرد:
خداوند سلام رساند و فرمود: زنان دوشيزه همانند ميوه رسيده روي درخت هستند كه چاره اي جز چيدن آن نيست وگرنه تابش خورشيد، آن ميوه را ضايع مي كند و باد آن را متلاشي مي كند.
وقتي دوشيزگان به حد ازدواج رسيدند٬ داروي (سلامت) آنها، شوهر است و گرنه در خطر انحراف و فساد قرار مي گيرند.
پيامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) به مسجد آمد و در حضور جمعيت٬ بالاي منبر رفت و پس از ستايش پروردگار٬ پيام خداوند را به مردم ابلاغ كرد.
مردم گفتند: با چه كسي ازدو اج كنيم؟
پيامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: با زنان همتاي خود.
پرسيدند: زنان همتا (و هم كفو) كيانند؟
پيامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: افراد با ايمان٬ با همديگر همتا و هم كفو هستند. (1)
در آن روز٬ پيامبر (صلی الله علیه وآله) هنوز از بالاي منبر پايين نيامده بود كه دختر عمه اش را به عقد مقداد (علیه السلام) در آورد و به مردم فرمود:
دختر عمه ام را همسر مقداد كردم٬ تا موضوع ازدواج٬ آسان شود.

پي‌نوشت‌ها:

1. اَلمُؤمِنُونَ بَعضُهُمَ اَكفاءُ بَعضٍ.

منبع مقاله : www.irc.ir