پیامبر(ص) و غار ثور

اولاً: در الدر المنثور است که ابن مرویه و ابو نعیم در کتاب دلائل از ابن عباس روایت کرده اند که در تفسیر آیه «ان لا تنصروه فقد نصره الله» گفته است بعد از آنکه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم )شبانه از خانه بیرون آمد و به غار ثور رسید ابن عباس می گوید ابوبکر وقتی دید که آنجانب از شهر بیرون می رود بدنبالش به راه افتاد و صدای حرکتش به گوش رسول خدا رسید آن حضرت ترسید مبادا یکی از دشمنان باشد که درجستجوی اوست وقتی ابوبکر این معنا را احساس کرد شروع کرد به سرفه کردن رسول خدا صدای او را شناخت و ایستاد تا او برسد ابوبکر همچنان بدنبال آنجناب بود تا به غار رسیدند …(1) از این نقل قول سوال کننده محترم بدست می آید که پیامبر او را به غار نبردند بلکه او بدون اجازه بدنبال پیامبر رفته که در وسط راه پیمبر او را دیده و با او ملاقات نموده که با حضرت ادامه راه داده اند علاوه بر اینکه هنوز اول اسلام است و ابوبکر جایگاه و شانی در میان طایفه آنزمان خود داشته است که حضرت نمی توانسته است او را رد کند ثانیاً: قرآن که می گوید «اذ هما فی الغار اذ یقول لصاحبه لا تحزن ان الله معنا»در این جا کلمه صاحب که در قرآن آمده و عده ای افراط و تفریط کرده اند در این آیه شریفه بطوری که فخر رازی بصورت افراطی و باتعصب خاصی کوشش کردن که دوازده فضیلت برای ابوبکر از آیه فوق استنباط کند و برای تکثیر عدد آسمان وریسمان را به هم بافته باید این کلمه روشن شود که آیا صاحب دلیل بر فضیلت است یا خیر ظاهر صرف صاحب بودن فضیلت نیست زیرا از نظر لغت صاحب به معنای همنشین و همسر به طور مطلق است اعم از اینکه این هم نشین و همسفر شخص خوبی باشد یا بدی چنانکه در آیه 37 سوره کهف در داستان آن دو نفر که یکی با ایمان و خدا پرست و دیگری بی ایمان و مشرک بود می خوانیم« و قال له صاحبه و هو یحاوره اکفرت بالذی خلقک من تراب» رفیقش به او گفت آیا به خدائی که تو را از خاک آفریده کافر شدی (2) پس معلوم می شود که سوال کننده محترم صرف صاحب بودن دلیل بر فضیلت نمی باشد مثل خیلی از کسانی که درگمان خود مااطراف امام (ره) بوده اند و یاران حضرت بوده اند ولی در باطن انسانهایی منافق بوده صرف اینکه کنار امام بودن یا عکس امام (ره) برداشتن دلیل بر خوبیت و فضیلت نمی باشد ز این رو نباید خیلی از حرف هایی که اهل سنت در این زمینه می زنند را قبول کرد بلکه باید حرف از روی منطق و دلیل آور و بتواند فضیلتی رااثبات کند مثل« آیه الیوم اکملت لکم دینکم» که یک فضیلت بسیار بزرگ برای امیر مومنان علی (علیه السلام) است می باشد و با این حرف یعنی وجود علی باعث اکمال واتمام دین و نعمت می باشد این فضیلت است نه یار بودن با پیامبر اکرم .منابع :
1- تفسیر المیزان، ج 9 علامه طباطبایی، ص 371 ذیل آیه 40 سوره توبه .
2- تفسیر نمونه، ج 7،ص421 ذیل آیه 40 سوره توبه .
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی