راه های شناخت خدا عبارتند از :
راه دل یا فطرت، راه حس و علم و راه عقل و استدلال.
از راه حس و مطالعات تجربی، گرچه می توان خدا را ثبات کرد و نهایتا بعضی از اوصافش را اثبات نمود مثل اینکه او ناظم است، اما نمی توان از راه مطالعات تجربی به همه اوصاف خداوند دست یافت، پس اگر منظور پیشرفت علم، علم تجربی باشد، عدم توانایی دانشمندان به جهت نقص این ابزار در دستیابی به اطلاعات ماوراء طبیعت است. از این رو بزرگان و دانشمندان، مکرّر از درک حقیقت اسرار کون و هستی، اظهار عجز کرده اند.
اما از راه غیر حسی، مثل راه استدلال و شهود اگرچه انسان می توان به آگاهی های بیشتری از خداوند دست یابد ولی باز هم شناخت کامل خداوند محال است؛ زیرا انسان محدود است و محدود نمی تواند به شناخت کامل از خدای نامحدود نائل شود.