چرا در پرچم ایران از کلمه «الله» استفاده می شود و به جای آن از کلمه «خدا» که فارسی و نشان دهنده هویت ایران و ایرانی است استفاده نمی شود؟

استفاده از کلمه مقدس الله در پرچم جمهوری اسلامی ، ارتباط تنگاتنگی با هویت ملی و دینی کشورمان دارد . در بررسی این موضوع توجه به مطالب ذیل حائز اهمیت است :
یکم . کلمه «الله» در پرچم ایران :
همانگونه که می دانیم پرچم ایران در طول تاریخ اشکال ، نمادها و نقوش مختلفی داشته که ترسیم کننده خواست یا ارزشهای مردم یا نظام سیاسی هر دوره ای می باشد .
انقلاب اسلامی نیز که با مشارکت گسترده و بی نظیر مردم ایران به پیروزی رسید به عنوان نقطه عطفی در تاریخ ایران زمین ، تحولی عظیم به وجود آورد و اراده و خواست مردم مسلمان ایران زمین را در ابعاد مختلف کشور محقق ساخت .
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که در این راستا تدوین و به تصویب اکثریت مطلق ملت ایران رسید ، در اصل هجدهم پیرامون کیفیت و چگونگی پرچم رسمی کشور مقرر می دارد : « پرچم رسمی ایران به رنگهای سبز و سفید و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی شعار الله اکبر است.»
این طرح مبتنی بر فلسفه ای منطقی و مستحکم می باشد که بیان کننده محتوای فرهنگ و هویت دینی و ملی مردم ایران و نظام اسلامی است. با تکیه بر این حقیقت که مردم مسلمان ایران معتقد به توحید بوده و جمهوری اسلامی ایران حلقه واسطی است در راه حکومت جهانی و آرمانی اسلامی، این طرح بر مبنای کلمه الله طراحی شده است که مبداء و منتهای آفرینش است و در این ادامه هدف و غایت جامعه و حکومت اسلامی (الی الله المصیر) می باشد . و شعار الله اکبر که تکرار می شود و تکرار از ویژگیهای شعار است این شعار یازده بار در رنگ سرخ و یازده بار در رنگ سبز یعنی بیست و دو بار تکرار می شود و این اشاره ایست به بیست و دوم بهمن (یازدهمین ماه سال).
روزی که این شعار برای انقلاب اسلامی پیروزی آفرید. قالب راست گوشه خط نوشته الله اکبر یادی است از کوبندگی این شعار که براستی سلاحی بود پیروز در دست مجاهدان انقلاب اسلامی. و این همان خطی است (خط بنایی) که شعار الله اکبر را بر بلندای اذان و بر گنبدها و مناره های الله اکبر در مساجد اسلامی نقش می کرده و اکنون بر بلندای پرچم ایران نشسته است. تکرار این شعار در ترکیب کلی پرچم حاشیه هائیست که با اتصال به رنگ سفید پرچم دو رنگ سرخ و سبز را به هم پیوند می زند. که اگر سفید نشانه ای از توحید باشد – که سفید ترکیب و توحید همه رنگهاست – این رنگ متن سرخ پرچم را که نشانه خون و جهاد است به رنگ سبز که می تواند نمادی از آرمانهای والای اسلام باشد می پیوندد. و گوئی لاله لااله الااله در زمین الله اکبر و هم زیر آسمان الله اکبر روئیده است و…. این پیام شهیدان اسلام است.
بدیهی است کار برد کلمه خدا با توجه به مفهوم عامی که دارد و شامل خدایان حق و باطل گردیده ، به هیچ وجه نمی تواند منعکس کننده این مضامین عالی و اسم خاص خداوند یعنی الله باشد .

دوم . هویت ایرانی :
علی رغم اینکه برخی افراد در گوشه و کنار جامعه به صورت واهی سعی می نمایند ؛ اسلام و نمادهای اسلامی را خارج از هویت ملی و ایرانی کشورمان معرفی کنند ، نگاهی واقع بینانه و علمی به مفهوم هویت ملی ، عناصر و مولفه های تشکیل دهنده آن و واقعیات تاریخی و کنونی جامعه ایران ، همه به صورت آشکار مبین این حقیقت است که دین اسلام و نمادهای اصیل اسلامی بخش مهم و غیر قابل انفکاکی از هویت ملی مردم سرزمین ایران را تشکیل می دهد .
هویت ملی به معنای احساس تعلق و وفاداری به عناصر و نمادهای مشترک در اجتماع ملی (جامعه کل) و در میان مرزهای تعریف شده سیاسی است. مهمترین عناصر و نمادهای ملی که سبب شناسی و تمایز می شوند، عبارتند از : «سرزمین، دین و آئین، آداب و مناسک، تاریخ، زبان و ادبیات، مردم و دولت» به عقیده بسیاری از دانشمندان در درون یک اجتماع ملی میزان تعلق و وفاداری اعضاء به هر یک از عناصر و نمادهای مذکور، شدت احساس هویت ملی آنها را مشخص می سازد .
برخی از تعاریف هویت ملی بر عناصر یکپارچه کننده واحد سیاسی مستقل تاکید دارند و آن را مجموعه ای از گرایشات و نگرش های مثبت به عوامل و عناصر و الگوهای هویت بخش و یکپارچه کننده در سطح یک کشور به عنوان یک واحد سیاسی تعریف می کنند .عده ای نیز مشترکات ملی و دلیستگی بدان را عنصر اصلی تعریف هویت ملی دانسته اند و آن را به عنوان مجموعه ای از ویژگی ها و وابستگی ها و پیوندهای جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی، اجتماعی و قومی که زندگی انسان را در بر می گیرد و عضو جامعه به آن می بالد و افتخار می کند، تعریف می کنند. استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران می نویسد: «اگر هویت ملی را نوعی احساس ملی بنامیم تعریف آن عبارت خواهد بود خواهد بود از وجود احساس مشترک یا وجدان دسته جمعی در میان عده ای از انسان ها که یک واحد سیاسی یا یک ملت را می سازند» .
اکنون با توجه به تعاریف فوق از هویت ملی به بررسی مولفه های هویت ملی ایرانیان در زمان حاضر می پردازیم :
آنچه که اغلب محققین بر آن اتفاق نظر دارند، این است که سه رکن مهم و عمده هویت ملی در ایران عبارتند از:1) جغرافیا و سرزمین با نوسانات میان فلات ایران با مناطق کوهستانی آن. 2) زبان فارسی با همه تغییراتی که در اثر آمیزش با زبان های ترکی، مغول و عربی داشته است. 3) دین اسلام که بر رغم همه اختلافات فرقه ای، اصل و اساس آن ثابت و استوار مانده است.
بر این اساس تنها نمی توان هویت ایرانی را صرفاً بر اساس معدودی از عناصر نظیر ؛ تاریخ قبل از اسلام ایران یا زبان فارسی تعریف نمود و سایر مولفه های کنونی و تعلقات عمیق و گسترده تاریخی ، ارزشی و فرهنگی ملت مسلمان ایران را که حدود 14 قرن سابقه داشته و تشکیل دهنده بسیاری از واقعیات زندگی آنان از گذشته تا کنون است را نادیده گفت .
البته همانگونه که اصل پانزدهم قانون اساسی تاکید دارد ، «زبان و خط رسمى و مشترک مردم ایران فارسى است. اسناد و مکاتبات و متون رسمى و کتب درسى باید با این زبان و خط باشد…» و به تعبیر آیت الله خامنه ای رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی ایران زبان فارسی«یک میراث عظیم و با شکوه و بسیار ارزشمند و مایه سربلندی و از گنجینه های عظیم مواریث فرهنگی و در واقع همه چیز ماست و رمز هویت ملی ماست» این زبان وسیله مراوده اقوامی می باشد که خود را ایرانی می دانند.
از سوی دیگر دین اسلام توسط اندیشمندان مختلف به عنوان پایه مهمی از هویت ملی ایران تلقی می شود. وجود احساسات مذهبی و ترکیب تقریباً نود و هشت درصدی مسلمان مردم ایران و تحولاتی که این دین مترقی در طول تاریخ ایران به وجود آورده، موید این ادعاست که اسلام یکی دیگر از ارکان هویت ملی ایران تلقی می شود. از این رو اصل شانزدهم قانون اساسی مقرر می دارد : « از آنجا که زبان قرآن و علوم و معارف اسلامى عربى است و ادبیّات فارسى کاملا با آن آمیخته است این زبان باید پس از دوره ابتدایى تا پایان دوره متوسطه در همه کلاسها و در همه رشته ها تدریس شود. »
چنانکه تلفیق دین با عناصر اصیل ملی توسط اجداد ما در طول تاریخ به قدری شدید است که موجب یگانگی روحانی و جسمانی در هویت تاریخی را سبب شده است . از طرف دیگر با توجه به این که امروز نظام سیاسی ما ریشه در باورها و آرمان های مذهبی مرده ایران دارد، لذا در تعیین نوع هویت ملی می تواند مورد توجه قرار گیرد چرا که نظام سیاسی تجلی گاه قوه ی ارده ی جمعی هر جامعه به حساب می آید و به عقیده بعضی مولفه اصلی هویت ملی می باشد. استاد مطهری می فرماید : « در واقع ملت ایران آنروز که در تظاهرات چند میلیونی شعار جمهوری اسلامی را عنوان کرد در واقع می­خواست مهر خود یعنی مهر فرهنگی خود را به این انقلاب بزند. می­دانیم که هویت فرهنگی یک ملت، آن فرهنگی است که در جانش ریشه دوانیده است و هویت ملی این مردم اسلام است. بریدگان از اسلام اگر چه در داخل این ملت و تحت حمایت آن هستند، اما در حقیقت از آن بریده­اند زیرا خود را از فرهنگ و روح و خواست این ملت جدا کرده­اند. »( شهید مطهری ، پیرامون جمهوری اسلامی )