چرا دعاها، مخصوصا تعداد زيادي از آيات قرآن با «ربنا» آغاز مي شود؟

مطالعه آيات قرآن مجيد نشان مى دهد كه اولياء الله اعم از پيامبران و فرشتگان و بندگان صالح به هنگام دعا سخن خود را با (( ربنا)) يا (( ربى )) شروع مى كردند.
حضرت آدم مى گويد: ( ربنا ظلمنا انفسنا):(( پروردگارا! من و همسرم بر خود ستم كرديم))(اعراف-23). نوح عرض مى كند:( رب اغفر لى و لوالدى):(( پروردگار من و پدر و مادرم را بيامرز.)).حضرت ابراهيم مى گويد: (رب اغفر لى و لوالدى و للمومنين يوم يقوم الحساب):( پروردگارا من و پدر و مادرم و همه مؤ منان را در روزى كه حساب بر پا مى شود ببخش ) .(ابراهيم-40).حضرت يوسف (عليه السلام ) مى گويد:(رب قد آتيتنى من الملك):( پروردگارا بهره اى از حكومت به من رحمت فرموده اى )).وحضرت موسى (عليه السلام ) مى گويد: (رب بما انعمت على فلن اكون ظهيرا للمجرمين):( پروردگارا به خاطر نعمتى كه به من داده اى پشتيبان مجرمان نخواهم بود).حضرت سليمان (عليه السلام ) مى گويد: (رب هب لى ملكا لا ينبغى لاحد من بعدى):( خداوندا حكومتى به من ببخش كه شايسته كسى بعد از من نباشد).حضرت عيسى (عليه السلام ) عرض مى كند: (ربنا انزل علينا مائدة من السماء): (( پروردگارا! بر ما مائده اى از آسمان فرو فرست )) (مائده – 114).و پيامبر بزرگ اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) عرضه مى دارد: (رب اعوذ بك من همزات الشياطين). (( پروردگارا من از وسوسه هاى شياطين به تو پناه مى برم.(مؤ منون 97). و مؤمنان طبق آيات آخر سوره آل عمران چندين بار اين تعبير را تكرار مى كنند از جمله مى گويند:( ربنا ما خلقت هذا باطلا): (( پروردگارا اين آسمانها و زمين پهناور را بيهوده نيافريده اى )) ! از اين تعبيرات به خوبى استفاده مى شود كه بهترين دعا آن است كه از مسأله ربو بيت پروردگار آغاز شود، درست است كه نام مبارك الله جامعترين نامهاى خدا است ولى از آنجا كه تقاضا از محضر پرلطف او تناسب با مسأله ربوبيت دارد، ربو بيتى كه از ناحيه خداوند از نخستين لحظات وجود انسان آغاز مى شود و تا آخر عمر او و بعد از آن ادامه دارد، و انسان را غرق الطاف الهى مى كند،خواندن خداوند به اين نام در آغاز دعاها از هر نام ديگر مناسبتر و شايسته تر است .

منبع:

تفسير نمونه ج20 ص33و34