چرا رنگ فلامینگوها صورتی است؟

عصراسلام: فلامینگوها از قدیمی‌ترین گونه‌های پرندگان هستند که ساکن زمین بوده‌اند. آنها اغلب از مواد معلق موجود در آب‌ها تغذیه می‌کنند. پاهای بلندشان جستجوی شکار در آب‌های عمیق را امکان پذیر می‌کند. گروهی از فلامینگوها از جلبک‌های دریایی، سیانوباکترها و گیاهان تک سلولی تغذیه می‌کنند و این در حالی است که گروهی دیگر موجودات بزرگ‌تری همچون حشرات، بی مهره‌ها و ماهی‌های کوچک را طعمه خود قرار می‌دهند. 

دلایل فراوانی بر شهرت فلامینگوها وجود دارد؛ رنگ صورتی پرهایشان، پاهای ظریف، باریک و بلندشان و البته طرز ایستادن‌شان بر روی یکی از پاها در حالی که سرشان را در پرهایشان فرو برده‌اند و به خواب فرو رفته‌اند. 

براساس تحقیقات انجام شده، فلامینگوها براساس موادی که از آنها تغذیه می‌کنند، می‌توانند به رنگ‌های صورتی یا نارنجی و حتی سفید باشند. جلبک‌ها و سخت پوستانی که این پرندگان از آنها تغذیه می‌کنند حاوی رنگدانه‌هایی هستند که کاروتنوئید نام دارد. جالب است بدانید جلبک‌های سبز ـ آبی و همچنین میگوهای ساکن آب های شور که پرندگان از آنها تغذیه می کنند، حاوی بیشترین مقدار از این رنگدانه هستند. 

آنزیم‌های موجود در کبد فلامینگوها رنگدانه‌های کاروتنوئید را که وارد بدن آنها شده است، تجزیه کرده و از تجزیه این رنگدانه‌ها مولکول‌هایی به رنگ‌های صورتی و نارنجی حاصل می‌شود که در بال‌ها، منقار و پاهای این پرندگان رسوب می‌کند. به همین دلیل معمولا گروهی از فلامینگوها که از جلبک‌ها تغذیه می‌کنند در مقایسه با فلامینگوهایی که جانوران کوچک ساکن آب‌ها را شکار می کنند، بسیار پررنگ‌تر هستند. 

اغلب برای فلامینگوهایی که در قفس از آنها نگهداری می‌شود، برنامه غذایی خاصی که شامل گونه‌ای از میگوها و افزودنی‌هایی نظیر بتاکاروتن است در نظر گرفته می‌شود. این در حالی است که اگر برنامه غذایی آنها را تغییر دهیم این فلامینگوها به رنگ نارنجی نبوده و رنگ آنها در محدوده‌ای از رنگ سفید تا صورتی کمرنگ متغیر خواهد بود. هرچه مقدار تغذیه این پرندگان از مواد غذایی حاوی رنگدانه کاروتنوئید بیشتر باشد، تغییر رنگ پرهای آنها محسوس‌تر خواهد بود. 

نکات جالبی درباره فلامینگو‌ها 

• فلامینگو‌ها قادر هستند که در آب نیز به زندگی ادامه دهند اما تمایل زیادی به شنا ندارند. 

• با سرعت ۵۶ کیلومتر بر ساعت پرواز می کنند. 

• طول عمر این پرندگان در طبیعت ۲۰ تا ۳۰ سال است اما در اسارت تا  ۵۰ سالگی نیز عمر می‌کنند. 

• طول بال‌های بزرگ پرنده به  ۱/۵ متر نیز می‌رسد که سبب شده تا فلامینگو پرنده‌ای قهار در پرواز کردن باشد. 

• و وزن آن تقریبا ۵ کیلوگرم است. 

• این پرنده هنگام استراحت بر روی یک پای خود می‌ایستد و هنگام غذاخوردن نفس خود را حبس کرده و مدت‌ها منقار خود را وارونه نگه می‌دارند. 

• جالب است بدانید این پرنده علاقه زیادی به پرآرایی دارد به‌طوری‌که ۱۵ تا ۳۰ درصد از کل روز را به تمیز کردن پرهایش با کمک منقار آغشته به چربی و روغن تولید شده در غدد چربی می‌پردازد. 

• فلامینگوی بزرگ، یکی از گونه‌های بزرگ فلامینگو است که ارتفاع پاهایش بین ۷۵ تا ۱۲۵ سانتی‌متر است این در حالی‌است‌که قد کوچک‌ترین نژاد فلامینگوها در حدود ۹۰ سانتی‌متر گزارش شده است. 

• فلامینگوها پرندگانی اجتماعی هستند و در گله‌های خیلی بزرگ و میلیونی زندگی می‌کنند اما شکار غیرقانونی و دشمنان طبیعی موجود در محیط‌زیست باعث شده تا این پرنده در معرض انقراض قرار گیرد به‌طوری‌که تنها ۳۰۰۰۰ بال از فلامینگوی آند در طبیعت وحشی باقی مانده‌است. 

جفت گیری فلامینگوها 

فلامینگوها تک همسر بوده و یکبار در سال تخم می‌گذارند. لانه فلامینگو گلی بوده و در طول سال این پرنده تک همسری فقط یک تخم می‌گذارد که نر و ماده با همکاری هم از آن مراقبت می‌کنند. 

پرنده مادر به مدت ۵ الی ۱۲ روز جوجه متولد‌ شده را با شیری که در پیش معده‌اش تشکیل شده‌است و پروتئین و چربی بالایی هم دارد، تغذیه می‌کند. جوجه دهانش را به منقار مادر می‌چسباند تا این ماده مقوی را که هیچ شباهتی به شیر پستان ندارد، دریافت کند.